ืืนัมซง ของช้าง (จัดไปตามที่ช้างอยากอ่าน)

ซงมินโฮ เป็นผู้ชายที่เพียงแค่เราสบตาก็คล้ายกับว่าเขากำลังเปลื้องผ้าเราออกทีละชิ้น แร๊ปเปอร์สุดฮ็อต สเตจเนมไมโน ที่แร๊ปดุดันเหมือนหมาป่าขย้ำเหยื่อ เขาทั้งร้อนแรงและแผดเผา คนที่ขึ้นเตียงด้วยจนแทบละลาย แผ่นหลังกว้างของร่างสูงมันทำให้นัมแทฮยอนอยากวิ่งไปดึงทึ้งเสื้อผ้าของเขาทิ้ง เขานึกอยากร้องครางสุดเสียง จิกกรงเล็กลงบนซิกแพคแน่นๆของผู้ชายคนนั้น

 แทฮยอนอยากลองเป็นหนึ่งในคู่นอนของคุณซงผู้เป็นที่กล่าวขานในแวดวงสาวๆ หัวข้อท็อปปิคที่เอามาอวดกันว่าใครได้นอนกับผู้ชายคนนั้นมาบ้างแล้ว ร่างบางของแทฮยอนยิ้มกริ่ม เมื่อมินโฮหรือไมโนคนนั้นดึงหลอดต่อบารากุมาดูด ก่อนจะยกแก้ววิสกี้ขึ้นมาจิบ ตาคมเหมือนสัตว์ร้ายจ้องมาที่เขาอย่างท้าทาย และแทฮยอนก็ยกแก้วขึ้นมาโคลงของเหลวสีอำพันอย่างถือดี

หมาป่าหนุ่มเลียริมฝีปากแห้งผากของตัวเองเมื่อเจอเหยื่อชั้นยอด เด็กหนุ่มคนนั้นที่ดึงดูดเขาตั้งแต่ที่เจ้าตัวก้าวเข้ามาในผับใต้ดินแห่งนี้ กลิ่นหอมแอ๊บเปิ้ลของบารากุมันทำให้มินโฮผ่อนคลาย เขาโอบรอบเอวหญิงสาวคนนึงที่นั่งทับตักเขาไว้หลวมๆ ปล่อยให้เธอบดเบียดรอยแยกเปียกแฉะของเธอเข้ากับเป้ากางเกงเขาที่เริ่มมีบางอย่างดุดดันขึ้นมา

และเมื่อเหยื่อที่เขาเล็งไว้ กรีดนิ้วจรดที่ปากแก้ว ก่อนจะจุ่มลงไปในของเหลวที่ทำให้คนมึนเมาแล้วยกขึ้นมาเลียช้าๆ ตากลมสวยหวานหยาดเยิ้มเหมือนต้องการจะยั่วให้เขาตายไปข้างนึง มินโฮบอกกับตัวเองไม่ว่ายังไงคืนนี้หมาป่าต้องได้ลิ้มรสเนื้อกวางหวานฉ่ำตรงหน้า เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ตอนที่สะโพกมนโยกย้ายไปตามจังหวะเพลง   อันตราย   เหยื่อคนใหม่ของเขาอันตรายกว่าทุกๆคนที่ผ่านมา สายตานั่นมันท้าทายแต่ก็หวาดกลัวอยู่ไม่น้อย

ในที่สุดพ่อแร๊ปเปอร์สุดฮ็อตก็ไม่ทนอีกต่อไป เขาลุกขึ้นเดินไปซ้อนหลังร่างบางก่อนจะวางมือลงบนบั้นเอวเล็กอย่างถือวิสาสะ คนตรงหน้าเขาทำแค่เพียงปรายตามามอง แล้วหันกลับไปเต้นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาจงใจดึงสะโพกมนให้แนบสนิทกับส่วนใต้เข็มขัดเขาให้มากที่สุด แต่ร่างบางตรงหน้าก็ยังทำเป็นไม่สนใจ ทั้งๆที่เจ้าตัวก็บดเบียดเนื้อหนันหนุ่มนิ่มเข้าหาเขาอย่างท้าทาย

"ฉันมินโฮ" มินโฮกระซิบ เสียงใหญ่ทุ้มๆแหบพร่า ริมฝีปากหยักยกยิ้มมุมปาก เมื่อร่างบางในวงแขนเริ่มหันมาคล้องคอเขาแล้วช้อนตามองอย่ายั่วยวน

"แทฮยอน" เสียงทุ้มขึ้นจมูกเอ่ยออกมา ทำให้มินโฮ ยิ้มกว้างกว่าเดิมในที่สุด

"คืนนี้ ไปห้องฉันมั้ย ฉันมีถุงยางนะ" มินโฮยื่นหน้าเข้าไปใกล้ จงใจให้จมูกโด่งเฉียดผิวแก้มแทฮยอนแผ่วเบา

"คืนเดียวจบ โอเคมั้ยครับ"

"ดีล"

จากผับใต้ดินแหล่งมั่วสุม ทั้งคู่ก็ประครองเกมส์รักอันร้อนฉ่าออกมาโรงแรมม่านรูดใกล้ๆผับ ซงมินโฮ นึกอยากขย้ำเด็กแก่แดดตรงหน้าให้เหลวแหลกคามือ ภายใต้ใบหน้าน่ารักใส่ซื่อนั้น ซ่อนความร้ายกาจในแบบที่เขาไม่อาจรับมือไหว มินโฮโอบเอวบางเข้ามาใกล้ๆเมื่อก้าวข้ามผ่านประตูห้องเข้ามาเจอกับสังเวียนมวยขนาดย่อมบนเตียง ร่างบางผิวขาวเนียนละเอียด จงใจเบียดกายเข้าหาเขาอย่างยั่วยวน 

มินโฮเป็นเพียงผู้ชายที่ไร้ความอดทนคนนึงเท่านั้น เขาจึงไม่รอช้า ไล่ปลดกระดุมร่างบางตรงหน้าออกทีละเม็ดอย่างคนรีบร้อน แต่มือเรียวสวยกลับดันหน้าอกเขาออก พร้อมกับเดินถอยห่างออกไปยืนอยู่กลางห้อง แทฮยอนลงมือปลดกระดุมเสื้อตัวเองอย่างอ้อยอิ่ง ใช้สายตาสะกดคนตรงหน้าให้หลงใหลแค่เขาเพียงคนเดียว จนกระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออก ร่างบางค่อยๆแยกสาบเสื้อออกจากไหล่ แล้วปล่อยให้มันไหลลงบนพื้น

 ซงมินโฮมองภาพนั้นแล้วกลืนน้ำลายอย่างคนหิวโหย เขานึกอยากจะฉีกเนื้อหวานเป็นชิ้นๆ กัดกินจนกว่าจะอิ่มหนำ

แทฮยอนปลดกระดุมแล้วถอดกางเกงแสนเกะกะออกไป กายบางตอนนี้เหลือเพียงชั้นในลายลูกไม้สีดำขลับผิวนวล ที่ทำให้พ่อแร๊ปเปอร์ใต้ดินต้องสูดปากชอบใจในความใจถึงของคนตรงหน้า

"เซ็กซี่เป็นบ้าเลย" มินโฮยกเอวบางขึ้นไปนั่งตรงโต๊ะข้างๆเตียง แทฮยอนก็ไม่รอช้าเอียงคอให้คนตรงหน้าซุกไซร้ทันที รอยยิ้มร้ายถูกจุดขึ้นที่ริมฝีปากอิ่ม มือเรียวขยุ้มกลุ่มผมของร่างสูงไว้อย่างคนถือดี

"อ๊ะ อย่ากัดสิ" แทฮยอนร้องครางขึ้นจมูก เล็บยาวกรีดลงบนลาดไหล่เหมือนแมวต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ ซงมินโฮ เคลื่อนกายลงไปนั่งด้านล่าง ก่อนจะแลบลิ้นเลียชั้นในลายลูกไม้จนเปียกชุ่ม นิ้วสากเกี่ยวสิ่งเกะกะออก แล้วเลียปลายแกนกายเล็กหยอกล้อ แทฮยอนเกี่ยวขารอบคอร่างสูงไว้ เชิดหน้าขึ้นมองเพดานห้องที่มีกระจกติดอยู่ ขบฟันลงบนริมฝีปากเมื่อเสียดเสียวจนน้ำตาไหล มินโฮหัวเราะในลำคอ ก่อนที่ก้านนิ้วยาวจะถูกสอดเข้าไปหมุนวนด้านในผนังอุ่นร้อน

"ครางดังๆหน่อยสิ ฉันชอบเสียงนาย" เสียงแหบพร่ากระซิบตอนที่แทฮยอนเริ่มกระตุกติดๆกันเหมือนคนกำลังจะปลดปล่อย มินโฮผละออกไป แล้วจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง ตาคมกริบมองร่างบางที่เริ่มยัดมือเข้าปาก ดูดอมพร้อมกับจ้องส่วนแข็งขืนของเขาที่ดุนดันกางเกงออกมาเหมือนคนอดอยาก

"ผมช่วยนะ" แทฮยอนลงมาจากโต๊ะ นั่งคุกเข่าต่อหน้าชายหนุ่ม มือเรียวยื่นออกไปลูบทักทายลูกชายตัวโตของมินโฮเบาๆ เขาน่ะเป็นทั้งนักรักและเป็นทั้งนักแร๊ป ไม่แปลกหรอกที่ใครต่อใครจะอยากเห็นส่วนนั้นของมินโฮพอๆกับอยากได้เสียงแร๊ปของเขา

"กระดกใหญ่เลย มันคงอยากให้ผมเอ็นดูมัน" แทฮยอนหัวเราะชอบใจที่ปลายหยักมนกระดกชี้หน้าตัวเองอยู่ ก่อนจะห่อปากอมแกนกายแข็งขืนเข้าไปในโพรงปากอิ่ม ตากลมโตช้อนมองคนที่ยืนลูบผมเขาพร้อมกับส่งยิ้มเอ็นดูมาให้ แทฮยอนตวัดลิ้นเลียเส้นสองสลึงจนมินโฮต้องขยุ้มกลุ่มผมของร่างบางไว้ด้วยความเสียดเสียว มือเล็กถูกยกขึ้นมานวดคลึงลูกบอลกลมๆอย่างหยอกล้อ มินโฮยกยิ้มมุมปากที่เหยื่อวันนี้ถึงใจอย่างคาดไม่ถึง

"อ่าส์ " พ่อแร๊ปเปอร์รูปงามเกร็งลำคอจนเส้นเลือดปูดโปนเมื่อร่างบางละเลงลิ้นลงบนคอหยักของแกนกาย ลิ้นสากๆกับโพรงปากอุ่นร้อนทำให้มินโฮมีอารมณ์มากกว่าทุกครั้ง

"พอก่อนเด็กดี ฉันอยากจะเล่นกับตรงอื่นในร่างกายนายแล้วล่ะ" มินโฮดึงร่างบางขึ้นมาเหวี่ยงลงกับเตียงนอนก่อนจะก้าวขาขึ้นไปคร่อมทับ ไฟของความปารถนาลุกโชน เมื่อคุณซงของสาวๆ ถูไถแกนกายเข้ากับร่องสะโพกที่ขมิบยั่วยวนอยู่ตรงหน้า ปลายหยักมนถูรอยจีบหยักเป็นวงกลม ก่อนจะสอดเข้าไปทีละนิด แล้วดึงออก แกล้งให้แทฮยอนร้องขอด้วยความต้องการ

"ใส่เข้ามาเถอะ ผมอยากได้มัน คุณซง เอ็นดูผมด้วยนะครับ" แทฮยอนขบฟันลงบนริมฝีปากล่าง ร้องขอให้คนตรงหน้าให้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ แขนเรียวโอบรอบคอร่างสูงไว้เมื่อแกนกายถูกเติมเต็มเข้ามาจนอึดอันท้องน้อยไปหมด เพราะของคุณซงทั้งใหญ่ยาวคับแน่นทะลุไปถึงไหนต่อไหน

"อ้ะ อื้อออ ลึกอ่าาา ลึกไปแล้ว" แทฮยอนจิกไหล่หนาจนเลือดซิบเมื่อแกนกายร่างสูงกระแทกเข้ามาลึกจนมวนท้อง มินโฮหัวเราะชอบใจที่คนตรงหน้าร้องครางเป็นลูกแมวน้อยให้เขาย่ำยี เขาไม่เคยอยากทำลายใครให้ย่อยยับเท่าเด็กคนนี้มาก่อน

"อ๊าาา คุณซง เบาหน่อย" แทฮยอนหลับตาอ้าปาก กรีดร้องในลำคอเมื่อกายหนากระแทกกระทั้นรัวเร็วจนเขาแทบหายใจไม่ทัน พอใกล้แตะเพดานอารมณ์ คุณซงก็ชะลอจังหวะลงแล้วค่อยเร่งขึ้นมาใหม่อยู่อย่างนั้น เอวสอบบดขยี้สโพกเนื้อนิ่มจนแดงช้ำเป็นปื้น

 เสียงหน้าขากระทบกับเนื้อหนันตรงสะโพกดังก้องห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ เท้าเล็กชี้ขึ้นฟ้าทั้งสองข้าง ก้นนิ่มถูกแบะออกให้แกนกานร่างสูงได้เข้าไปลึกกว่าเดิม มินโฮครางในลำคออย่างชอบใจที่สามารถทรมานเด็กตรงหน้าให้ร้องอ้อนวอนต่อเขาได้

"ชอบมั้ย ถึงใจนายบ้างหรือเปล่าเด็กดี" มินโฮกระแทกกายเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะปลดปล่อยออกมาจนแทฮยอนกระตุกกายปลดปล่อยตามออกมาติดๆ

"คุณไม่ใส่ถุงยาง" แทฮยอนนอนหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด แล้วมองคนที่คร่อมอยู่บนร่างส่งยิ้มร้ายมาให้

"โทษที ฉันรีบร้อนไปหน่อย กลัวว่ามันจะไม่ถึงใจนาย" มินโฮเกลี่ยแก้มกลมที่ขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเอ็นดู เหยื่อหวานขนาดนี้ คิดว่าเขาจะปล่อยไปแค่คืนเดียวหรือไงกัน

"ช่างเถอะ ยังไงเราก็ไม่เจอกันอีก" แทฮยอนดันอกร่างสูงให้ออกไปจากการครอบครองตนเองแต่มินโฮกลับไม่สะทกสะท้านสักนิด

"ใจเย็นน่าอย่าอารมณ์เสียสิ" มินโฮยิ้มเอ็นดูคนตรงหน้าที่ถลึงตาใส่เขาอย่าเอาเรื่อง แม้ว่าไม่กี่นาทีก่อนเจ้าตัวจะร้องอ้อนวอนต่อเขาให้เอ็นดูเจ้าตัวขนาดไหนก็เถอะ และเขาก็ชอบคนแบบนี้เสียงด้วย เห็นแล้วอยากปราบพยศ

"อ๊าาาา ไอ้บ้า ใครใช้ให้นายสวนเอวเข้ามา ซี้ดดดส์" แทฮยอนโดนจับให้ขึ้นไปนั่งคร่อมบนหน้าขาของร่างสูง ก่อนจะโดนแกล้งกดสะโพกใส่ส่วนแข็งขืนอย่างแรงจนต้องร้องครางสุดเสียงด้วยความตกใจ

"ยังไม่หมดคืนเลย ฉันไม่ปล่อยนายไปง่ายๆหรอก " มินโฮล็อกคอร่างบางลงมาจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนซุกซนไปทั่วโพรงปากอิ่ม บดคลึงหยอกเย้าจนร่างบางบนอกอ่อนปวกเปียกไปตามแรงชักจูงอีกครั้ง สะโพกกลมกลึงขย่มลงบนหน้าขามินโฮเหมือนคนโลภมาก เสียงร้องครางไม่ต่างอะไรกับพวกโสเภณีร่านในรสรักทำให้มินโฮสุขสมกว่าครั้งที่ผ่านมา นัมแทฮยอน คนที่เขาไม่อาจปล่อยให้หลุดมือไปได้

"อ๊ะ อ๊ะ อย่าแกล้ง" มือเรียวฟาดลงบนอกหนาตอนที่โดนแกล้งไม่ให้ขยับสะโพกได้อย่างที่ใจต้องการ

แทฮยอนปลดปล่อยออกมาครั้งที่ห้าแล้วสลบคาอกมินโฮไปทั้งอย่างนั้น โดยไม่รู้เลยว่าพ่อแร๊ปเปอร์สุดร้ายกาจไม่ได้ทำตามที่ตกลงกันไว้ว่าคืนเดียวจบ หากแต่เขากลับเอาเสื้อเชิ้ตของตัวเองมาคลุมกายบางไว้แล้วอุ้มขึ้นรถกลับไปคอนโดด้วย

แทฮยอนตื่นเช้ามาด้วยความครั่นเนื้อครั่นตัว ตัวรุมเหมือนจะมีไข้ อีกทั้งยังเจ็บคอเหมือนจะไม่มีเสียง พอตากลมโตมองไปรอบๆห้องที่ถูกตกแต่งอย่างดี เป็นโทนสีขาวดำไม่เหมือนห้องนอนตัวเองยิ่งตกใจกลัว เขาพอจะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนเมาเพราะอกหักจากแฟนหนุ่มคนล่าสุด เลยออกไปกินเหล้า หลังจากนั้นก็เจอกับซงมินโฮ แร๊ปเปอร์ชื่อดังคนนั้น เราออกไปต่อกันที่โรงแรมม่านรูด...

"โอ้ยยย บ้าเอ้ย นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ฮื่อออออ ซิงฉัน หมดกัน โดนแฟนนอกใจสวมเขายังไม่พอ ยังจะเสียตัวให้ใครก็ไม่รู้ " แทฮยอนทึ้งผมตัวเองอย่างเสียสติ เมื่อภาพในหัวมันฉายเข้ามาทีละฉากเหมือนจะเย้ยให้ความโง่ของเขา เวลาเมาแทฮยอนจะควบคุมตัวเองไม่ได้เลย และไม่รู้ว่าตัวเองทำเรื่องน่าอายอะไรออกไปบ้าง

"ตื่นมาก็โวยวายเลยนะ" มินโฮเดินสวมชุดคลุมอาบน้ำเข้ามานั่งบนเตียงข้างๆร่างบางที่มองมาที่เขาอย่างหวาดกลัว ไม่เหลืออีกแล้วแววตาอวดดีแบบเมื่อคืน

"มินโฮ เอ่อ นายพอจะเห็นเสื้อผ้าฉันมั้ย คือว่าฉันต้องกลับบ้าน" แทฮยอนรวบสาบเสื้อตัวเองเข้าหากันพร้อมกับหลบสายตาคมกริบที่จ้องมาที่ตัวเอง

"ฉันไม่ได้หยิบมาด้วย ฉันเอามาแค่กระเป๋าตังค์กับมือถือนาย ถ้าจะออกไปจากที่นี่ก็เชิญเดินแก้ผ้าออกไปได้เลย" ซงมินโฮยกกาแฟดำขึ้นมาจิบ ไม่ได้สนใจร่างบางที่อ้าปากพะงาบๆจ้องมองเขาอย่างคนทำอะไรไม่ถูก

"บ้าเหรอใครจะไปแก้ผ้าเดินเล่า ฉันขอยืมชุดหน่อยสิ ฉันต้องไปเรียนนะ " แทฮยอนใช้ไม้อ่อนเข้าสู้ ตากลมช้อนมองมินโฮอย่างออดอ้อน จนร่างสูงต้องแสร้งหันหน้าไปมองโหลปลาทองอย่างช่วยไม่ได้

ใครมันจะไปทนมองไหว เล่นทำสายตาน่าสงสารขนาดนั้น

"ฉันคิดค่าเช่าแพงนะ"

"เท่าไหร่ว่ามาเลย ฉันยอมจ่าย" แทฮยอนซบหน้าลงบนแผ่นหลังหนาเอาอกเอาใจ แก้มนิ่มๆถูแผ่นหลังแข็งอ้อนขอ อย่างไม่อายใคร ถ้าหากทำให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการแทฮยองคนนี้ทำหมด

"จ่ายเป็นตัวนาย ให้เป็นของฉันตลอดไป ได้มั้ย" มินโฮวางแก้วกาแฟลงแล้วหันมาประครองแก้มนุ่มนิ่มขึ้นให้สบตาเขา

"ฉันเบื่อแล้วกับการเป็นโสด และเปลี่ยนคู่นอนไปวันๆ ฉันอยากจะลองมีใครสักคนอยู่ข้างกายบ้าง และนายก็คือคนที่ฉันถูกใจ" ร่างสูงค่อยๆแนบริมฝีปากลงบนกลีบปากอิ่ม บดเบียดให้แนบชิดมากที่สุดก่อนจะผละออก แล้วจูบลงไปใหม่ ครั้งนี้มันลึกซึ้งกว่าครั้งแรก รสกาแฟขมๆติดปลายลิ้นของมินโฮแต่กลับหวานเมื่ออยู่ในโพรงปากของร่างบาง ที่ค่อยๆเอนกายลงบนเตียงช้าๆให้มินโฮได้ครอบครองความหวานอีกครั้ง

"นายมาติดใจอะไรฉัน " แทฮยอนนั่งอยู่บนเตียงสวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มโดยมีมินโฮนั่งอยู่ตรงหว่างขาที่พื้นด้านล่าง นิ้วมือเรียวสอดเข้าไปในกลุ่มผมดกดำแล้วสางเล่นเบาๆ

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" มิโฮซบหน้าลงบนต้นขาอวบๆที่มีรอยรักสีกลีบกุหลาบของตัวเองทำไว้ จมูกโด่งสูดกลิ่นผิวเนื้อจนเต็มปอด หนึ่งเดือนแล้วที่มินโฮยังคงติดอยู่ในวังวนของร่างบางคนนี้ไม่ไปไหน และเหมือนกับว่าเขาเสพติดแทฮยอนไปแล้ว

"นายทำให้ฉันเสพติดกลิ่นหอมๆของนาย ฉันเสพติดร่างกายนายจนโงหัวไม่ขึ้น นายล่ามโซ่ฉันไว้ด้วยอะไรกัน" ซงมินโฮยกบุหรี่ในมือขึ้นมาสูบ ริมฝีปากหนาพ่นควันขึ้นบนอากาศ ก่อนที่ร่างบางที่นั่งอยู่ด้านบนจะก้มหน้าลงมาขโมยควันนิโคตินจากปากของเขา มินโฮไม่เคยนึกว่าตัวเองจะอยากกอดใครสักคนตอนที่ลืมตาตื่นมาในยามเช้า แต่คนคนนี้ทำให้เขาไม่อยากลุกออกจากเตียงไปไหน นอกจากนอนซุกอกนิ่มๆอยู่อย่างนั้น

 เขาชอบเวลาที่มือเรียวสวยสอดเข้ามาในกลุ่มผมเขาแล้วสางมันเล่น มันทำให้เขาผ่อนคลายจากทุกๆเรื่องได้อย่างน่าประหลาด นัมแทฮยอนคนนั้นนำพาความเย็นสบายเข้ามาในหัวใจที่ร้อนรุ่มของเขา และทำให้มันเย็นลงจนนิ่งสงบ เสือร้ายที่กู่ร้องคำรามในทุกค่ำคืนกลับจำศีลเหมือนหมีในหน้าหนาว จากที่เคยออกไปล่าเหยื่อก็กลับคอนโดมานอนกอดใครบางคนเพื่อพักเอาแรง จากที่ไม่เคยอ่อนโยนต่อใครก็เรียนรู้ที่จะทะนุถนอมคนบางคน

"ฉันเคยบอกผู้หญิงทุกคนที่ฉันนอนด้วย ว่าฉันไม่มีจุดอ่อน แต่นายรู้มั้ยว่าจุดอ่อนฉันคืออะไร" มินโฮเอนศีรษะหนุนขาร่างบางที่ก้มหน้าลงมามองเขาก่อนจะส่งยิ้มมาให้

"ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่เคยเห็นนายจะพ่ายแพ้ต่ออะไรสักอย่าง นายมันชอบเอาชนะ"

"คนที่ทำให้ฉันตกหลุมรักจนอยากทะนุถนอมไว้ไง จุดอ่อนของฉัน ต้องให้บอกมั้ยว่าคนคนนั้นคือใคร" ซงมินโฮดึงมือเรียวสวยมากดจูบเบาๆระคนเอ็นดู ตาคมกริบเป็นประกายวาววับตอนที่สบกับดวงตากลมโต เท่านั้นก็เรียกสีแดงบนสองแก้มกลมได้อย่างที่เขาไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลย ไม่ว่าใครต่อใครก็ไม่อาจต้านทานเสน่ห์ของพ่อแร๊ปเปอร์นักรัก สเตจเนมไมโนคนนั้นได้แม้แต่คนที่ได้ครอบครองหัวใจเขาก็ตาม

หายหัวไปหลายวันเลยนะช้าง อ่านแล้วเป็นไง กากเหมือนเดิมป่ะ