วันศุกร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

cut คุณพ่อแร๊ปเปอร์8




cut










"ทำเบาเสร็จช้านะ ที่รัก" ยุนกิจูบซอกขาด้านในของร่างเล็กจนได้ยินเสียงจูบดังจ๊วบๆ จีมินลืมนึกไปว่าคนคนนี้ขี้แกล้ง ยิ่งเขาระแวงว่าลูกจะตื่น คนตัวขาวยิ่งชอบทำเสียงดังเหมือนแกล้งเขา


ยุนกิมองหน้ามามาของวียิ้มๆก่อนจะปลดกระดุมกางเกงแล้ว ดึงแกนกายออกมารูดรั้งจนมันแข็งตัวขึ้นเป็นลำ หัวหยักบานถูไถร่องสะโพกมามาของวีที่ขมิบยั่วยวนอยู่ ก่อนจะค่อยๆดันมันเข้าไปจนมิด


จีมินหลับตาแน่นเผยอปากค้างเอาไว้ แล้วหอบหายใจถี่รัวเพราะตื่นเต้น ตาเรียวรีเหมือนพระจันทร์เสี้ยวหันไปมองลูก ในหัวก็ภาวนาไม่ให้เด็กน้อยตื่นมาเห็นตอนนี้ มันไม่ใช่เรื่องดีเลย ตอนนี้วีกำลังอยู่ในช่วงวัยที่จดจำเก่ง



"อ้ะ อ้ะ พี่ยุนกิ อื้ออ" จีมินพยายามไขว่คว้าตัวคุณพ่อของวีให้ก้มลงมาจูบปิดปากเขาไว้เมื่อกายขาวเริ่มขยับสะโพกเนิบนาบ ไม่เหมือนทุกทีที่พี่ยุนกิจะตั้งใจกระแทกกายใส่เขาแล้วรีบเสร็จ


"อยากจูบเหรอ จีมิน" ยุนกิยิ้มเจ้าเล่ห์ เอวสอบมุนควง ซอยเข้าออกแค่ครึ่งลำ ก่อนจะกระแทกเข้าไปจนมิดทีเดียวอย่างแรงจนจีมินหลุดร้องเสียงหลง



"อ๊าาาา แฮ่ก พี่ ลูกจะตื่น" จีมินกำขอบโต๊ะเอาไว้แล้วกัดฟันแน่น เมื่อร่างเขาไถไปกับพื้นโต๊ะกินข้าว จีมินหันไปเห็นวีพลิกตัวยิ่งระแวงว่าลูกจะตื่นจนช่องทางขมิบรัดตัวตนของยุนกิถี่ยิบ


"จีมินก็อย่าครางดังสิครับ อีกสักชั่วโมงค่อยเสร็จเนอะ พี่จะทำเบาๆ" ยุนกิก้มลงไปจูบจีมินเอาไว้ด้วยความเอ็นดู ในขณะที่เริ่มขยับแรงขึ้นกว่าเดิมจนเสียงเนื้อของจีมินกระทบกับหน้าขาเขาดังพลั่กๆคลอกับเสียงเพลงเบบี้สลีปที่จีมินเปิดทิ้งเอาไว้


"ไม่เอา พี่ยุนกิ ลูกจะตื่นแล้ว เขาตื่นเวลานี้ประจำ อื้อออ" ยุนกิจูบปิดปากเมียเด็กอีกครั้งไม่ให้พูดอะไรอีก ก่อนจะตั้งอกตั้งใจเสพสมความสุขจากมามาของวีเต็มที่ เขาชอบตอนจีมินตื่นกลัวมาก มันทำให้คนคนนี้น่ารังแกเสียจนอดใจไม่ไหว


"อึก อือ อื้อ " ยุนกิถอนจูบออกไปแล้ว จีมินเลยยกมือขึ้นมาปิดปากแทน กายอวบถูกกระแทกอย่างแรงตามอารมณ์ที่ไต่สูงขึ้นของยุนกิ



"อา จีมินอา " ยุนกิน้องครางในลำคออย่างชอบใจ เสียงแหบพร่า ร้องเรียกชื่อจีมินพร้อมกับจงใจครางใส่กกหู ก่อนจะดึงมามาของวีลงมานั่งทับตักตัวเองที่นั่งอยู่บนเก้าอี้



"ขึ้นให้หน่อย พี่คิดถึงท่านี้ จีมินเซ็กมากเลยรู้ตัวมั้ย" ยุนกิประครองก้นอวบเอาไว้แล้วบีบขยำอย่างชอบใจในขณะที่จีมินมองคุณพ่อของวีอย่างงอนๆแล้วขย่มตัวขึ้นลงบนตักกว้าง เพราะถ้าไม่รีบทำให้พี่ยุนกิเสร็จ ก็จะโดนแกล้งอยู่อย่างนี้ เคยมีครั้งนึงที่ทำกันไม่เสร็จเพราะลูกตื่นก่อน วันนั้นจีมินแทบไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะพี่ยุนกิวอแวอยู่อย่างนั้น มาคลึงหน้าอกเล่น ขยำสะโพก ไหนจะเอาแกนกายแข็งมาถูตรงแผ่นหลังเหนือสะโพกวันนั้นวีก็งอแงไม่สบายตัวเพราะฟันเริ่มขึ้น เด็กบางคนจะปวดจนนอนไม่ได้ ห่วงลูกก็ห่วงรำคาญแฟนก็รำคาญ



 คืนนั้นจบลงที่เขาโดนลากลงไปนอนหอบครางอยู่ข้างเตียงเกือบจะเสร็จลูกร้องก็ต้องดันพี่ยุนกิออกมาดูลูกก่อน จนคุณพ่อแร๊ปเปอร์ทนไม่ไหวตามขึ้นมาทำต่อบนเตียงจนเสร็จถึงจะพอใจ ถ้าเป็นเวลาปกติพี่ยุนกิก็คงไม่เป็นแบบนั้น แต่วันนั้นดื่มมา เลยเอาแต่ใจตัวเองมากไปหน่อย ตื่นเช้ามาส่องกระจกเจอรอยแดงห้านิ้วที่แก้มตัวเองถึงกับงงไปตามๆกัน ใครใช้ให้ทำตอนเขาโอ๋ลูกอยู่ล่ะ


"อึก อ้ะ พี่ยุนกิ อย่าแกล้ง" จีมินขย่มรัวเร็วมือเล็กดันไหลกว้างของยุนกิเอาไว้ ก่อนจะร้องประท้วงเมื่อโดนกระแทกสวนเข้ามา



"อ้ะ อ้ะ อึก ฮื่ออ พี่ ไม่ไหว ผมจะไป อ๊ะ" จีมินฟุบหน้าลงบนไหล่ของยุนกิเมื่อตัวเองปลดปล่อยออกมา เสียงหอบกับลมหายใจอุ่นๆที่ข้างหูทำให้ยุนกิตื่นตัวมากกว่าเดียว เอวสอบเด้งเข้าหาช่องทางอุ่นร้อนพร้อมกับแหวกเนื้อนิ่มให้แกนกายใหญ่เข้าไปได้ลึกกว่าเดิม จนในที่สุดยุนกิก็ปลดปล่อยออกมา คุณพอจูบข้างขมับของมามาคนเก่งอย่างขอบคุณ ที่อดทนกับผู้ชายหื่นกามแบบเขาได้



"พรุ่งนี้ไปปูซานกันนะ พี่ต้องไปเล่นคอนเสิร์ต พองานเสร็จเราไปเที่ยวกัน" ยุนกิจูบผิวแก้มแดงระเรื่อของจีมินย้ำซ้ำๆ จีมินที่กำลังเหนื่อยหอบไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
"มามา มามา " เสียงเล็กๆของวีดังขึ้นพร้อมกับเสียงกำไลกระทบกัน จีมินเบิกตากว้างแล้วพยายามลุกขึ้นแต่ถูกยุนกิกดกายเอาไว้



"จูบก่อน แล้วจะปล่อย" ยุนกิหัวเราะชอบใจที่จีมินหยิกเข้าที่หัวนมเขาผ่านเสื้อ














มีต่อ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น