วันจันทร์ที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560

cut baby mine Gav


cut baby mine









"เอาสดนะ" ยุนกิยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ เขาพกถุงยางมา แต่ไม่อยากใช้ กับเด็กคนนี้เขามั่นใจว่าไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน หน้าตาน่ารักๆที่กำลังส่ายหน้าจนผมปลิว น้ำตาคลอเบ้ายิ่งทำให้เขาอยากจับบั้นเอวเล็กนั่นให้มาขย่มบนตักเขา อยากดูดนมให้ร้องครางลั่นจนกว่าจะพอใจ



"ไม่นะ พี่ยุนกิ ไม่เอา" คนตัวขาวไม่ได้สนใจเสียงร้องเหมือนลูกแมวนั่น นอกเสียจากจับขาเรียวยกขึ้นจนชิดอก แล้วสอดนิ้วเข้าไปหมุนคลึงปากทางเพื่อเตรียมความพร้อม ข้อนิ้วใหญ่กระทุ้งเข้าออกถี่รัวจนแทฮยองยกสะโพกขึ้นลอยไม่ติดพื้น




"อ้ะ อาาส์ อึก" ร่างบางเม้มปากแน่น ใจสั่นไปหมด ยิ่งเห็นพี่โฮซอกขยับตัวยิ่งกลัวจนตัวสั่น



"ครางดังๆสิ เฮียชอบ" ยุนกิกระซิบข้างกกหู ก่อนจะเอาท่อนเอ็นอุ่นๆมาถูรอบรอยจีบหยักที่ขมิบยั่วสายตาอยู่ แกนกายขาวดันเข้าออกสองสามครั้ง ยิ่งแทฮยองยกมือปิดปากไว้เขายิ่งอยากแกล้ง




"ง้ะ พี่ ...อื้ออ อ๊ะ ไม่เอา" แทฮยองจับแขนขาวที่ดันท่อนขาตัวเองไว้ทั้งสองข้าง เสียงหนังบุมันของโซฟาเสียดสีเวลาขยับดังเอี๊ยดอ๊าด โฮซอกขยับอีกเป็นครั้งที่สองพร้อมขมวดคิ้วมุ้นเหมือนคนรำคาญ ยุนกิ เอานิ้วยัดใส่ปากให้แทฮยองอมเอาไว้ก่อนที่ตัวเองจะกระทั้นกายเข้าออกจนเสียงเนื้อนิ่มกระทบหน้าขาดังพลั่กๆคลอกับเสียงเสียดสีของโซฟา



"เรียกเฮียกิ เร็ว เฮียอยากได้ยิน" ยุนกิเอานิ้วที่ถูกอมจนชุ่มออกมาบดขยี้ติ่งไตเล็กๆน่ารักบนหน้าอกของร่างบาง



"เฮียกิ อ้ะๆ อ๊ะ อื้มมม " ยุนกิเร่งจังหวะขึ้น แล้วชะลอลงเพื่อแกล้งเด็กน้อย ท่อนเอ็นปูดโปนจนเห็นเส้นเลือดถูกชักออกมาแล้วดันกลับเข้าไปใหม่ ยิ่งเนื้อตัวร่างบางแดงก่ำเขายิ่งชอบใจ




"อย่าแกล้งน้อง" เสียงสั่นๆงอแงยิ่งทำให้เลือดในกายเขาเดือดปุดๆ ยุนกิอยากทำมากกว่านี้ เลยดึงแทฮยองที่กำลังนอนอ้าขาให้ลุกขึ้นมานั่งบนตักเขาแล้วยกเอวบางคอดกิ่วขึ้นลงให้ขย่มบนหน้าตัก มือสากๆฟาดลงบนก้นนิ่มเด้งสู้มือจนมันแดงน่าฟัด ชั้นในสีขาวไม่ได้ถูกถอดออกแต่ยุนกิแหวกมันไปอยู่ด้านข้าง



 พอลักกินขโมยกินแบบนี้มันตื่นเต้นจนเขาอดใจไม่ไหวที่จะล็อกเอวบางไว้แล้วเด้งสะโพกเสยขึ้นจนแทฮยองต้องกอดคอเขาแล้วเอาหัวนมแข็งๆแอ่นเบียดเข้าหา



"อ้ะ อ๊า อื้ออ อ๊ะ เฮียกิ อาาส์" เสียงครางของแทฮยองดังขึ้นยิ่งทำให้เขาได้ใจ กระแทกกระทั้นรัวเร็วจนร่างบางปลดปล่อยออกมาจนชั้นในเปียกชุ่ม ยุนกิดันให้ร่างบางลุกขึ้นยืนแล้วจูงไปหมอบในท่าคลานเข่าอยู่กึ่งกลางระหว่างนัมจุนและมิโน แทฮยองผวาเฮือกตอนที่เขากระแทกท่อนเอ็นใส่ทีเดียวจนมิดลำ ร่างบางยกมือปิดปากแน่น ในขณะที่ตัวโยกคลอนไปตามแรงกระแทก




" อ่าส์ อย่าตอดถี่แบบนั้น" ยุนกิก้มลงไปเลียแผ่นหลังของแทฮยองจนชุ่ม รอยรักถูกแต่งแต้มจนผิวนวลผ่องน่ามอง




"เฮีย อื้มม อึก อื้อ อื้อ" แทฮยองส่ายหน้าร้องประท้วงเมื่อยุนกินึกสนุกดันร่างบางไปไกลๆนัมจุนที่อยู่ห่างกันแค่คืบ แทฮยองฟุบหน้าลงบนอกพี่ชาย ยุนกิหัวเราะในลำคอเบาๆแล้วกระทั้นกายเข้าหาจนร่างบางร้องไห้ออกมาเพราะว่าพี่จะตื่นมาเห็น






"อ้วนเหรอ นอนๆ" นัมจุนสะลึมสะลือขึ้นมา มองน้องชายที่ฟุบอยู่บนแผ่นอก มือหนาลูบศีรษะทุยเบาๆ แล้วหลับต่อ ยุนกิดันแทฮยองออกมาข้างๆแล้วจับพลิกให้นอนหงาย บั้นเอวสอบซอยถี่ยิก จนแทฮยองต้องยื่นมือออกไปจับเสื้อนัมจุนไว้เพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว



 ยุนกิกระแทกอีกไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมา ตากลมโตมองคนที่ตัวเองเคยชอบผ่านม่านน้ำตา ตอนนี้ใกล้รุ่งสางแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงเขาต้องอาบน้ำไปเรียน แต่เขาไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยืน มันเหนื่อยมากจนเหงื่อหยดเป็นเม็ด ปากอิ่มอ้าออกช่วยให้ตัวเองหายใจสะดวกขึ้น















มีต่อค่ะ



1 ความคิดเห็น: