“พร้อมไหม”จองกุกเอ่ยถามเมื่อนิ้วชี้กับนิ้วกลางแตะลงที่ช่องทางบิดสนิท
รอยหยักบุ๋มสีแดงสดน่าทำให้บวมช้ำกำลังล่อตาล่อใจเขาอยู่ และเมื่อเด็กน้อยไม่ตอบอะไรเลยนอกจากนอนทำหน้ายั่วจองกุกก็จัดการดุนดันนิ้วเข้าไปนวดวนข้างใน
“อื้ออ มัน อึ่ก” แทฮยองเลื่อนมือลงมาปัดป่ายนิ้วมือรุ่มร่ามออกไป แต่จองกุกปัดมือเล็กออก
เขากระทุ้งนิ้วเป็นจังหวะเนิบนาบ
จนเด็กน้อยได้แต่ส่ายก้นไปมาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ากำลังจะทำให้จองกุกใจขาดตาย
ฟึ่บ! ฟึบ ฟึ่บ!
เสียงเนื้อนุ่มนิ่มปะทะกับมือของชานหนุ่มดังชวนน่าอาย
แทฮยองปรือตามองคนที่โน้มหน้าลงมาจูบหน้าผากเขาพร้อมกับยิ้มเหมือนพวกตัวโกงในขณะที่เขาได้แต่ยกปลายนิ้วมากัดเพื่อนกลั้นเสียงของตัวเองไว้
“อ๊าาา ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว” แทฮยองรู้สึกแปลกประหลาด มันยากเกินจะอธิบายได้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไร
ปลายนิ้วใหญ่กระทุ้งเข้ามาทีไรเขาเหมือนจะหูอื้อ ตาพร่ามัวเสียจนต้องหลับตาพริ้ม
“คุณโหด อื้อออ” สะโพกเล็กลอยหวือค้างไว้บนอากาศก่อนที่มันจะตกลงบนที่นอนและเด้งขึ้นมาหนึ่งครั้งเบาๆ
จองกุกหัวเราะในลำคอด้วยเสียงทุ้มต่ำ
เขาไม่รู้หรอกว่าข้างหน้ากับข้างหลังมันรู้สึกต่างกันยังไง
แต่ดูจากท่าทางแล้วแทฮยองมันคงชอบให้ทำกับด้านหลังมากว่า
“ของจริงใหญ่กว่านิ้วอีกนะ”
ชายหนุ่มดึงจับไปที่เป้ากางเกงผ้าที่ตัวเองใส่อยู่ก่อนจะลูบเนื้อผ้าลงจนเห็นท่อนเอ็นคัดแข็งตื่นตัวผงาดใหญ่อยู่ในร่มผ้า
แทฮยองมองมันด้วยความอยากรู้อยากเห็นแม้จะเคยเห็นมันมาหลายครั้งก็ตาม
“ลุกมานี่เร็ว” แทฮยองลุกขึ้นมาอย่างว่าง่ายปลายนิ้วเล็กจิ้มลงที่ส่วนตุงๆออกมาแล้วดึงกางเกงลง จองกุกลูบผมเด็กน้อยเบาๆ
แทฮยองเคยใช้ปากให้เขาแล้วด้วยความแก่แดดของมันที่แอบดูตอนเขาเปิดคลิปโป๊นอนช่วยตัวเองอยู่ข้างๆเวลาที่มันมาค้างด้วย
มันก็เลยเอามาใช้กับเขาและทำได้ดีกว่าที่คิด แม้ว่ามันใหญ่จนคับปากมันก็ตาม
“ใหญ่จัง” เสียงเล็กพึมพำกับตัวเอง
ก่อนจะหมุนวนนิ้วโป้งที่ส่วนหัวหยักบานแล้วลอบดูปฏิกิริยาของจอมโหดที่กำลังสูดปากอย่างพอใจ
“อมมันหน่อย อ้าปากกว้างๆ
ระวังฟันเหมือนเดิม” จองกุกอธิบายเป็นสเต็ป ตอนนี้เขาลืมแม้กระทั่งว่าพวกเขาอยู่ที่ปูซานไม่ได้อยู่ที่คอนโดของเขา
และลืมไปว่าคุณหมอจะต้องจับได้แน่นอนถ้าถึงพรุ่งนี้เช้า
หรือไม่ก็อาจจะหัวค่ำที่พวกเรานัดกันออกไปหาอะไรกิน
“อึ่ก อื้มม” แทฮยองบีบปากเข้าและอ้าออกเมื่อส่วนปลายมีน้ำกามสีขาวขุ่นไหลเชื่อมออกมา
ศีรษะทุยผงกขึ้นลงในขณะที่จองกุกล็อกด้านหลังคอเด็กน้อยไว้แล้วกระทั้นแกนกายเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบเพื่อไม่ให้ปลายแกนกายเข้าลึกไปถึงในคอจนเด็กน้อยอ้วก
“ซี๊ดดส์ ห่อปากแน่นๆ
อมตรงหัวมันเยอะๆ” ทันทีที่ได้ยินคำสั่งเด็กน้อยก็ผงกศีรษะขึ้นลงถี่รัวขึ้น
น้ำลายและ น้ำรักไหลเปรอะขอบปาก แต่แทฮยองก็ตั้งหน้าตั้งตา เอาใจสุดโหดต่อไป
มือเรียวดันต้นขาจองกุกไว้สลับกับเงยหน้าขึ้นมองตากันเป็นระยะ จองกุกดันแก้มของเด็กน้อยออกแล้วจัดการรูดรั้งแกนกายจ่อหน้าแทฮยองที่นั่งทับส้นเท้าเงยหน้าหลับตารอ
ภาพนั้นทำให้จองกุกเสียสติขึ้นมาจนต้องขบฟันอดกลั้นไว้
ปลายหยักมนถูไปที่ริมฝีปากแดงสด
และแก้มยุ้ยก่อนจะหลั่งน้ำกามออกมาใส่หน้าของเด็กน้อยจนเลอะ
“ใครสั่งใครสอนมึง”จองกุกดันร่างเล็กลงนอนหงายก่อนจะบีบแก้มเด็กน้อยไว้แล้วใช้นิ้วกวาดน้ำกามให้เข้าปากแทฮยองที่ค่อยๆกลืนลงไปอยากเลี่ยงมันไม่ได้
“ไม่มี อื้ม”เด็กน้อยอมนิ้วอุ่นที่สอดเข้าในโพรงปากของตัวเองและดูดไว้เมื่อจองกุกจะดึงมันออกไป
ท่าทางยั่วตาใสทำเอาชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะ ก้มลงไปจูบปากแดงสดแรงๆ
“เอาจริงแล้วนะ กูไม่ได้แกล้งเล่น
กูอยากเอามึงจะตายอยู่แล้วรอมึงโตแล้วค่อยเอากูตัดแม่งทิ้งดีกว่า” จองกุกว่าพร้อมกับจับขาเรียวให้แยกออกจากกัน
“กลัวเจ็บ” แทฮยองยกศีรษะขึ้นมามองอย่างช่วยไม่ได้
ตรงนั้นของคุณโหดมันใหญ่มากถ้ายัดมันเข้ามาคงเจ็บน่าดู
“มีเจลเดี๋ยวไปเอาแป๊บนึง” ร่างสูงลุกขึ้นพร้อมกับถอดกางเกงที่กองอยู่หน้าขาออกไปแล้วไปเปิดกระเป๋าเป้เอาเจลขวดสีฟ้าออกมา
แทฮยองไม่รู้ว่าเจลมีไว้ทำอะไรเลยได้แต่นอนมองด้วยความตื่นเต้น
ปุก!
เสียงจองกุกงัดฝากระปุกเจลขึ้นชวนขนลุกซู่
และเมื่อความเย็นชโลมลงมาที่ช่องทางเด็กน้อยก็ต้องหุบขาแน่น
“อ้าขาออก” จองกุกเทเจลหล่อลื่นลงบนท่อนเอ็นใหญ่ชี้โด่ของตัวเอง
ก่อนจะชักขึ้นลงสองสามทีแล้วฟาดมันลงไปตรงลูกบอลกลมเล็กน่ารักของเด็กน้อย
ชายหนุ่มหันไปยิ้มให้แทฮยองพร้อมกับดุนดันกายเข้าไปและโน้มหน้าไปจูบปากอิ่มแดงฉ่ำเอาไว้เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ
“อึ่ก” แทฮยองน้ำตาไหลพราก
ถึงมันจะไม่ได้ฉีกขาดอย่างที่เขากังวลแต่มันก็เจ็บจนเหมือนร่างจะแยกเป็นเสี่ยงๆ
มือเรียวกำปลายนิ้วของจองกุกไว้เมื่อคนตัวโตเริ่มขยับเนิบนาบเป็นจังหวะกระทั้นชิด
ความเสียดเสียวพรุ่งพรวดเข้ามาจนต้องจิกเกร็งปลายเท้า แทฮยองมองหน้าคนที่กำลังหลับตากระแทกกระทั้นเข้ามาภายในตัวเขาแล้วระบายยิ้ม
เขารักคุณโหด คุณโหดให้ชีวิตใหม่แก่เขา และทำให้เขารู้จักความรัก
เขาไม่ได้เสียใจที่ตัวเองถูกกอดแบบนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะยังเด็กก็ตาม
ไม่มีอะไรกำหนดวัดความเหมาะสมได้คู่ควรเท่ากับความรู้สึก
วันนี้แทฮยองเลือกที่จะมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้พี่จองกุกไปและหวังว่าเขาจะมองเห็นคุณค่าของมัน
“อ้ะ อ้ะอื้ออ พี่จองกุก” แทฮยองร้องเรียก และจองกุกที่โน้มตัวลงมาเช็ดน้ำตาให้
“กูรักมึง
รักจนคิดไม่ออกว่าจะเลิกรักได้ยังไง แทฮยอง อาห์” ชายหนุ่มครางทุ้มขึ้นจมูกเมื่อช่องทางอุ่นบีบรัดตัวตนของเขาแน่นขึ้น
ขาเรียวแยกกว้างและมือน้อยๆที่เขากุมประสานไว้อยู่
“พี่จองกุก อ๊าาา” แรงกระทั้นที่มากขึ้นจนศีรษะเล็กโยกคลอนและเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง
จองกุกกัดฟันกระทั้นเข้าไปอีกไม่กี่ครั้งเขาก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกับคนตัวเล็กที่กระตุกกายหลายครั้งติด
ร่างสูงก้มลงไปกอดเด็กน้อยไว้ด้วยสองวงแขน ก่อนจะกดจมูกชิดปรางแก้มนุ่มนิ่ม
“ได้กูแล้วห้ามทิ้งกูนะ”
มีต่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น