่jeaious minvkook

jealous minvkook

**เป็นเพียงความขี้ชิปเท่านั้นไม่ได้เกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด

ทำไมไม่ไปเล่นกับพี่ๆฮวารังของนายล่ะ แทฮยองมองตามแผ่นหลังแกร่งของจีมินที่เดินหนีออกไปจากห้องแล้วยกเข่าขึ้นมากอด

ช่วงนี้เขาออกไปกับพี่ๆฮวารังบ่อยจนเมมเบอร์เริ่มงอน จองกุกไม่พูดกับเขาเลย พี่ยุนกิก็โกรธ และคนที่โกรธได้น่ากลัวที่สุดก็คือจีมิน มันทำให้เขากลัวจนอยากจะร้องไห้ออกมา

"จีมินอา มาทำกันเถอะ นะ" แทฮยองส่งข้อความไปหาจีมิน แต่ก็ไม่มีใครตอบกลับมาสักคน เขาก็น้อยใจเป็นนะ ทำไมถึงได้ชอบไล่เขาไปหาคนอื่นนัก

"จะไปไหน" เสียงเย็นของจองกุกทำให้เขาชะงักเท้าแล้วหันกลับมามอง จีมินนั่งกอดอกอยู่ตรงโซฟา ในขณะที่จองกุกยืนสูบบุหรี่อยู่กลางห้อง

"ไปหาพี่ๆฮวารัง"

"เออดี มึงไปเลย ไม่ไปเป็นเมียเขาเลยล่ะ เอะอะอะไรก็พี่ๆฮวารัง บอกรักเขา กูเป็นแฟนมึงไม่เห็นมึงจะเคยพูดเลย" จีมินปาหมอนอิงทิ้งแล้วเดินหนีเข้าห้อง ในขณะที่แทฮยองยืนตัวสั่นด้วยความเสียใจ

"ไปสิ ไม่ต้องสนใจกูกับจีมินหรอก" ปกติ อยู่ต่อหน้ากล้อง จองกุกกับจีมินจะพูดเป็นทางการ แต่ลับหลังก็จะพูดกูมึงกันเพราะเป็นมังเน่ไลน์

"อยากให้กูไปนักกูไปก็ได้ กูจะนอนกับพวกพี่เขาให้คบทุกคนเลยคอยดู" แทฮยองกดรหัสเปิดประตู แต่โดนอุ้มขึ้นพาดบ่าเสียก่อน จองกุกฟาดลงบนก้นกลมเต็มแรง แล้วแบกเข้าห้องที่จีมินรออยู่ก่อนหน้า

"ปล่อย"

"ปล่อยในอ่ะปล่อยแน่ จีมินเอาถุงยางทิ้งให้หมด ต่อไปจะเอาสดจนกว่าจะหายดื้อ" จองกุกวางแทฮยองลงบนเตียง ในขณะที่จีมินเปิดไข่สั่นเล่น

"สนใจคนอื่นมากกว่าผัว ต้องถูกทำโทษ " จองกุกใช้เวลาเพียงไม่ถึงนาทีก็ปลดกางเกงผ้าขายาวที่แทฮยองใส่ออกได้ จีมินที่รู้งานดันไข่สั่นเข้าไปในช่องทางด้านหลังแล้วเปิดระบบสั่นจนแรงสุด

"อื้อ อ้ะ ไม่เอา เสียว" แทฮยองงอตัวเข้ากันด้วยความเสียว จีมินกับจองกุกนั่งมองนิ่งๆ ไม่ได้ช่วยอะไร คนเด็กสุดอย่างจองกุก เปิดคอมเล่นเกมส์สบายใจเฉิบในขณะที่จีมินหยิบหนังสือออกมาอ่านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ช่วยด้วย มัน อื้อ จีมิน จองกุก" ร่างบางพยายามดึงเสื้อของจีมินที่นั่งกระดิกเท้าอยู่ใกล้ๆแต่คนตัวหนาก็ปัดมือออก แทฮยองหายใจฟึดฟัดทั้งโกรธทั้งอยาก ชวนทำตั้งแต่หัวค่ำก็ไม่มีใครทำ ขาเรียวพาเจ้าของร่างขึ้นไปนั่งขย่มบนตักจีมินที่ไม่ได้พูดอะไรหรือมีท่าทีว่าจะมีอารมณ์ร่วม กลีบปากอิ่มฝังลงบนซอกคอหนา

"อย่าทำรอย พรุ่งนี้มีงาน" เสียงเอ็ดทำให้แทฮยองน้ำตาร่วงเผาะ เมินกันนักใช่มั้ย ทำเหมือนเขาไม่ได้อยู่ในสายตานักใช่มั้ย ถ้าหายไปอยากรู้ว่าจีมินกับจองกุกจะห่วงเขาหรือเปล่า

ร่างบางลุกออกจากตักแกร่งเดินไปสวมกางเกงแล้วเดินหนีออกจากห้อง เสียงประตูทำให้จองกุกหันไปมองก่อนจะหันไปหาจีมินที่นั่งเงียบ จีมินน่ากลัวแบบนี้ประจำเวลาโกรธ

"ไม่ตามไปดูอ่ะ"

"ไม่ไป มันจะไปไหนได้ คงจะไปเข้าห้องน้ำนั่นแหละ แค่บอกรักกูบ้างมันจะตายเหรอ บอกรักคนอื่นได้แต่ผัวคนแรกอย่างกูทำไมไม่บอก" จีมินปาหนังสือลงบนเตียง มือสากดึงเสื้อหนังออกมาสวมพร้อมกับหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาถือ

"กูออกไปกินเหล้านะ บอกพี่นัมจุนด้วย" จองกุกทำแค่มองนิ่งๆปล่อยให้จีมินออกไป จะว่ายังไงล่ะ จีมินกับแทฮยองมีความสัมพันธ์กันมาก่อนที่เขาจะเข้ามาพัวพันธ์ สองคนนั้นมีเซ็กส์กันในรูปแบบเซ็กเฟรนด์ เขารู้ความลับแล้วลงมาฉุดรั้งความสัมพันธ์ให้ต่ำลงไปอีก จนกลายเป็นเราสองสามคนอย่างทุกวันนี้

"เวรเอ้ย!!" เสียงสบถของจีมินทำให้จองกุกสะดุ้ง ร่างหนาเดินออกไปดู เห็นจีมินยืนกำหมัดแน่นอยู่กลางห้อง

"มีไรวะ"

"แทฮยองหายไป" จองกุกวิ่งออกไปนอกประตูหอพักแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง ในขณะที่จีมินวิ่งตามมาติดๆ ตอนนี้ดึกแล้วถ้าแทฮยองออกไปในสภาพนั้นมันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ

"มันจะไปไหนได้วะ โทรศัพท์ก็อยู่กับกู" จีมินเริ่มรนราน สกิลการเอาชีวิตรอดของแทฮยองมันแทบจะเป็นศูนย์ ถ้าไม่มีพวกเขาคอยดูแลมันทำอะไรไม่เคยระวังตัวเลย ถ้าเกิดออกไปเจอพวกแอนตี้แฟนจะทำยังไง ครั้งก่อนก็โดนขับรถไล่ชน ทำไมถึงเอาแต่ทำให้พวกเขาเป็นห่วงแบบนี้

"มันไปไหนไม่ได้ไกลหรอก อยู่แถวนี้แหละ"

จองกุกหยุดวิ่งเมื่อเห็นใครบางคนกำลังเดินสะอื้นอยู่ตรงหน้า ร่างหนาเดินไปกระชากร่างบางเข้ามากอดไว้ด้วยความโล่งใจ ในขณะที่แทฮยองยืนนิ่งซุกเข้าหาความอบอุ่น

"ออกมาทำไม เป็นห่วงมากแค่ไหนรู้มั้ย" ก้านนิ้วสากเกลี่ยแก้มกลมเบาๆ เวลาแทฮยองร้องไห้มันทั้งน่าสงสารและน่าเอ็นดูในคราวเดียวกัน

"ไม่มีใครรักกู มีแต่คนไล่กูไปหาคนอื่น "

"ใครบอกว่าไม่รัก รักสิถึงได้น้อยใจที่มึงไปบอกรักคนอื่น" จองกุกจูบปากอิ่มที่กำลังสะอื้นอยู่เบาๆ ตรงนี้เป็นตรอกซอยมืดๆ ไม่มีไฟส่อง ไม่มีใครเดินผ่าน

"แต่จีมิน.." แทฮยองถูกดึงเข้าไปจูบอย่างรุนแรงตามอารมณ์โกรธของจีมินที่สั่งสมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ขาเรียวอ่อนยวบเกือบล้มลงไปกองตรงพื้นแต่ถูกวงแขนแกร่งกอดรัดเอาไว้แน่น มันเจ็บแต่ก็รู้สึกดีที่จีมินกอดไม่ใช่ทำเหมือนเขาไร้ตัวตนแบบเมื่อกลางวัน

"กูจะบ้าตายก็เพราะมึง กูทั้งหึงทั้งหวง ทั้งน้อยใจมึงเคยรู้ตัวมั้ย ถ้าบนโลกนี้ไม่มีใครรักมึงโลกนี้คงไม่มีคนชื่อพัคจีมินอยู่ตรงนี้แล้วเท่านั้น" เสียงกระซิบสั่นพร่าข้างกกหูมันชวนใจเต้น จองกุกยืนซ้อนอยู่ด้านหลังคว้าหมับเข้าที่สะโพกแล้วออกแรงบีบคลึงจนมันเด้งสู้มือ

"เดินออกมาทั้งแบบนี้เนี่ยนะ ให้ตายเถอะ ดูสิ แฉะหมดแล้ว " จองกุกใช้นิ้วดันเม็ดไข่สั่นเข้าออกเบาๆ ในขณะที่ร่างบางคล้องคอจีมินเอาไว้แล้วบดเบียดกลีบปากเข้าหา เสียงจูบดังลอดออกมาจาความมืดมิดและเงียบงันจนเหมือนมันดังก้องอยู่ในตรอกซอยแคบๆ

"อ้ะ อื้อออ เสียว" แทฮยองเอียงคอให้จีมินซุกไซร้ พร้อมกับจองกุกที่ลงไปนั่งคุกเข่ากระชากกางเกงผ้าลงไปกองไว้ตรงปลายเท้าก่อนจะฟัดก้อนเนื้อนิ่มเด้งอย่างมันเขี้ยว อดทนมาทั้งวันแล้ว ตอนนี้จะไม่สนใจว่าจะมีใครมาเห็นทั้งนั้น

มือสากแบะก้นกลมออกแล้วฉกลิ้นไปเล้าโลมให้แทฮยองผ่อนคลาย ถึงแม้ร่างบางจะหงี่เต็มที่จนกายกระตุกเป็นระยะแล้วก็ตาม เขาต้องทำให้แทฮยองผ่อนคลายที่สุดเพื่อที่จะได้ทำพร้อมกันทั้งสองคน ดูท่าแล้วจีมินคงทนไม่ไหวถ้าต้องรอให้เขาทำก่อน

"เข้ามา .." แทฮยองเอื้อมือไปคว้าแกนกายจองกุกที่กำลังรูดให้มันแข็งตัวอยู่ ร่างสูงเบี่ยงเอวออกก่อนจะถูแกนกายลงบนบั้นเอวเล็กจนน้ำเหนียวๆที่หลั่งออกมาปริ่มส่วนปลายเลอะเปรอะเปื้อน จีมินปลดเข็มขัดตัวเองทั้งๆที่ปากยังคงวุ่นวายอยู่ตรงซอกคอหอมๆ 

เสียงโลหะหัวเข็มขัดดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในตรอกซอย แทฮยองคล้องคอจีมินเอาไว้เมื่อโดนดึงขาไปเกี่ยวเอวสอบ ท่อนเอ็นอุ่นๆของจีมินถูไถกับแกนกายของแทฮยองอย่างหยอกล้อ ร่างบางเม้มปากกลั้นเสียงร้อง ลมหายใจพรูเข้าออกเหมือนคนกำลังอดกลั้น

"ชอบมั้ย หืม ดูสิแดงหมดแล้ว" จีมินถอกหนังหุ้มปลายลงให้หัวหยักบานโผล่ออกมาทักทายร่างบางที่กำลังทำตัวผ่อนคลายให้จองกุกเล้าโลมอยู่ที่ช่องทางด้านหลังก้านนิ้วยาวดึงเม็ดไข่สั่นออกมาแล้วกดปลายแกนกายเข้าไปทีละนิดก่อนจะแช่ค้างไว้ อยู่ข้างนอกแบบนี้ไม่มีเจลหล่อลื่นเลยต้องค่อยๆทำทีละขั้นไม่งั้นช่องทางจะฉีกขาดได้

"อาาส์ อย่าตอดแน่น เดี๋ยวแตก" จองกุกบีบก้นทั้งสองข้างอย่างแรงจนเนื้อแทบเหลวคามือในขณะที่จีมินจับให้ขาแทฮยองมาเกาะเอวไว้ทั้งสองข้างแล้วดันแกนกายเข้าไปด้านใน

"อืม เสียว " แทฮยองโดนประกบไว้ทั้งสองด้าน ความมืดมิดทำให้ตื่นเต้นจนใจสั่น ร่างบางเด้งเอวขึ้นลงจนได้ยินเสียงเสียดสีของช่องทางด้านหลังกับท่อนเอ็นร้อนๆ ความใหญ่โตของมันคับแน่จนเหมือนร่างจะแยกออกเป็นเสี่ยงๆ จีมินกัดฟันขบกรามเพราะส่วนหัวปลายกายแกนชนกับท่อนเอ็นแข็งของจองกุก เอวสอบทั้งสองฝั่งเสยสะโพกเข้าหาช่องทางสุขสม แทฮยองล็อกคอจีมินไว้แล้วยื่นมือมาปิดปากตัวเองแน่น

"ซี้ดส์ อ่าส์ " จองกุกครางใส่กกหูร่างบางพร้อมกับขยำสะโพนิ่มเนื้ออย่างแรง

"แหกแน่ๆ จะเอาให้แหกเลยคอยดู" ร่างสูงยึดเอวบางไว้แล้วย่อตัวเสือกไสกายเข้าใส่ช่องทางอุ่น รอบๆรอยจีบหยักเกิดฟองฟอดจากการเสียดสี แทฮยองร้องครวญคราง อีกนิดเดียวเขาจะถึงแล้ว แค่นิดเดียวเท่านั้น ตากลมโตหลับพริ้มเชิดหน้าให้จีมินเลียไปทั่วลำคอ ในขณะที่จองกุกก็เลยกกหูจนชุ่ม

"อ้ะ อ๊ะ แรงกว่านี้ อึก จะถึงแล้ว"

"งั้นแตกพร้อมกันนะ" จีมินกระแทกเข้าออกไม่กี่ครั้งจองกุกที่โดนเสียดสีก็ปลดปล่อยออกมา ความอุ่นของน้ำรักทำให้จีมินถึงจุดสุดยอดในที่สุด และคนสุดท้ายคือแทฮยองคนที่รับบทหนักมากกว่าใคร กายบางกระตุกติดกันสี่ห้าครั้ง คราบน้ำคาวเปื้อนเสื้อของจีมินกับตัวเองไปหมด จองกุกยกเอวบางให้ลงมายืนบนพื้น

ไฟจากกระบอกไฟฉายส่องเข้ามาในซอยมืด คงจะเป็นพวกสายตรวจ

"ใส่กางเกงเร็วตำรวจมา" แทฮยองขาอ่อนเพราะเกร็งเป็นเวลานาน จีมินย่อตัวลงไปใส่กางเกงให้แต่ใส่ชั้นในไม่ทันเลยใส่ได้แค่กางเกงผ้า ร่างบางถูกกระชากให้วิ่งตามหลังจองกุกออกไปด้านนอก ในขณะที่จีมินวิ่งอยู่ข้างหลัง 

แทฮยองที่พึ่งปลดปลอยออกมาอารมณ์ยังคงคลั่งค้างอยู่ขาเรียวเสียดเข้าหากันเมื่อแกนกายคับพองขึ้นมาจนดุนดันกางเกงผ้าเนื้อนิ่มของตัวเอง ส่วนปลายปริ่มน้ำปลดปล่อยออกมาทีละนิดทุกๆครั้งที่เขาวิ่ง ความตื่นเต้นทำให้แทฮยองมีอารมณ์ 

จนวิ่งมาถึงซอยๆเล็กอีกฝั่งที่พอมีแสงสว่าง ร่างบางก็ล้มลงไปก้นจ้ำเบ้าบนพื้น จีมินที่วิ่งตามหลังประครองแทฮยองไว้ในหว่างขาตัวเองพอดี

"แฮ่ก ๆ แม่งเอ้ย เกือบไม่รอด" จองกุกนั่งยองๆอยู่ตรงหน้าดึงร่างบางไปซบอกตัวเองไว้แล้วจูบขมับเบาๆ

"เกือบโดนจับ ข้อหาทำอนาจาร ฮ่าฮ่าฮ่า" จีมินพูดติดตลก มือสากลูบแผ่นหลังร่างบางขึ้นลงเบาๆ เมื่อแทฮยองอ้วกออกมาจองกุกที่โดนดันออก ลุกขึ้นมาเขี่ยผมปรกหน้าออกให้

"แหวะ อึก " แทฮยองโก่งคออ้วก และมักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาที่เหนื่อยมากๆ

" เดินไหวมั้ย เดี๋ยวพากลับหอ " จองกุกถามด้วยความเป็นห่วง ร่างบางส่ายหน้าไปมาเพราะไม่มีแรงแม้แต่จะทรงตัว เขาไม่ชอบออกกำลังกาย เลยไม่แข็งแรงเท่าจองกุกกับจีมิน

"ขี่หลังกูแล้วกัน ขอโทษนะที่พาทำอะไรบ้าๆแบบนั้น" แทฮยองก้มหน้างุด ไม่ยอมขึ้นหลังร่างสูงที่ย่อตัวลงมารอรับเขา

"เป็นอะไรแทฮยอง" จีมินก้มลงมาถามเมื่อแทฮยองขืนตัวไว้ไม่ยอมให้ดึงขึ้น

"กางเกงกูเปียก เดี๋ยวเลอะจองกุก"

"อ่าา จะถอดกางเกงเหรอ กูไม่ได้หยิบกางเกงในมึงมานะ เมื่อกี้มึงกลัวจนฉี่แตกเหรอ " คำพูดเหมือนเย้ยหยัน แต่การกระทำมันอบอุ่นจนแทฮยองน้ำตาคลอเบ้า จีมินก้มลงมาจูบกลางศีรษะเขาเบาๆ ในขณะที่จองกุกส่งยิ้มมาบอกว่าไม่เป็นอะไร

"ไม่ใช่ เมื่อกี้ที่วิ่งมา กูถึงจุดสุดยอดไปด้วย" แทฮยองก้มหน้าหลบสายตาทุกคน ยิ่งจองกุกหมุนตัวมาเชยคางเขาขึ้นเขายิ่งอาย

"ขึ้นมาเถอะ เลอะก็ซัก เสื้อจีมินก็เลอะ เสื้อมึงก็เลอะ มันมืดแล้วไม่มีใครเห็นหรอก ป่ะ กลับหอกัน" ร่างบางถูกประครองขึ้นบนแผ่นหลังแกร่ง จองกุกเดินตัวปลิวเหมือนแทฮยองเบามาก ในขณะที่จีมินเดินอยู่ข้างๆไม่ได้ชวนพูดอะไร ความเงียบทำให้ได้ยินเสียงรอบข้างกายมากขึ้น เสียงจิ้งหรีดร้องระงม เสียงลมพัด เสียงรถวิ่งอยู่ตรงถนนใหญ่

"ขอโทษนะ ที่กูลืมพวกมึงอ่ะ ขอโทษที่ไปแต่กับคนอื่น" แทฮยองพูดออกมาด้วยความรู้สึกผิด เพราะเขามันขี้เห่อ เลยลืมนึกถึงใจจองกุกกับจีมินไป

"กูหึง " จีมินพูดอย่างตรงไปตรงมา

"กูหวง" จองกุกมองไปข้างหน้า แล้วพูดตอบกลับไป เพื่อบอกให้แทฮยองรับรู้ความในใจของเขา

"ต่อไปในจะไม่ทำให้หึงให้หวงอีกแล้ว ดีกันนะ" แทฮยองยื่นนิ้วก้อยข้างซ้ายได้ด้านหน้าจองกุก และข้างขวาไปหาจีมิน พอทั้งสองคนยื่นมือมาเกี่ยวคืนดี แทฮยองก็ยิ้มแป้นแล้นกลับมาเป็นลูกหมาซนๆเหมือนเดิม

น้ำเข้าเรืออ่ะ เรือเอียง

จะเม้นไม่เม้นก็แล้วแต่ใจเธอ