หมื่นฟาเรนไฮต์ minv หนึ่งในตอนพิเศษ

หมื่นฟาเรนไฮต์ minv

เป็นหนึ่งในตอนพิเศษ ขอเอาลงให้คนที่ไม่ได้ซื้ออ่านจ้า 

ลานจอดรถ

แทฮยองกำลังหัวเสียสุดๆเมื่อจู่ๆเขาก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หญิงคนหนึ่งที่โทรเข้ามาหาคุณโฮสต์แถมยังพูดเต็มปากเต็มคำว่าเคยนอนกับแฟนของเขาหนำซ้ำยังด่าทอแทฮยองเสียๆหายๆอีกต่างหาก พอเขาถามคุณโฮสต์กลับบอกเขาว่าอย่าไปสนใจ จะไม่ให้เขาสนใจได้ยังไงในเมื่อมีคนโทรมาหาเรื่องเขาขนาดนี้ แถมแฟนเรายังดูจะพูดเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆอีกต่างหาก

ตึก ตึก เสียงกายบางเดินหิ้วกระเป๋าไปที่ลานจอดรถ เขาโกรธและไม่อยากอยู่กับคุณโฮสต์แล้วครั้งนี้มันมากเกินไป

“จะไปไหน” เสียงคนวิ่งตามมา ยิ่งทำให้แทฮยองรีบสาวเท้าให้เร็วขึ้น  มือเรียวยกขึ้นมาปาดน้ำตาออกจากใบหน้าอย่างน้อยใจ

“หนูมาคุยกันก่อนได้ไหม อย่าเป็นแบบนี้” จีมินจับแขนเรียวพร้อมกับกระชากเข้าหาตัวเองแต่เหมือนว่าเขาจะอารมณ์ร้อนไม่แพ้กันแทฮยองเลยถูกกระชากล้มไปบนพื้น

“ฮึก ฮื่ออ” เด็กน้อยหลุดสะอื้นออกมา กลางดึกที่ลานจอดรถของคอนโดมีเพียงคู่รักสองคนที่กำลังมองหน้ากันอยู่อย่างนั้น

“เจ็บเหรอคะ แด๊ดดี้ขอโทษไม่ได้ตั้งใจ”

“ออกไปไม่ต้องมาจับตัวฉัน” แทฮยองสะบัดแขนออก เขาในตอนนี้โกรธเกินกว่าจะมีเหตุผลกับคนตรงหน้าแล้ว

“แทฮยอง ใจเย็นๆก่อนได้ไหม มันไม่มีอะไร เธอเป็นใครเรายังไม่รู้เลย แด๊ดดี้จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ารู้จักเธอตอนไหน อย่าเอาอดีตมาพังปัจจุบันของเราจะได้ไหม ค่อยๆพูดกันไม่ได้เหรอ หนูเอาแต่ใส่อารมณ์แบบนี้เราคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก อยากเลิกกันมากหรือไง” แทฮยองเงียบไปเมื่อได้ยินคำนั้น เขาก้มหน้าลงกับเข่าตัวเองแล้วร้องไห้ออกมากด้วยความสับสน เขาโกรธที่มีคนโทรมาบอกว่าคุณโฮสต์เคยรักเธอเคยนอนกับเธอ ในขณะเดียวกันเขาก็น้อยใจที่แด๊ดดี้บอกแค่ว่าไม่ต้องไปสนใจ

“แด๊ดดี้ไม่สนใจเลยว่าหนูจะรู้สึกยังไง พูดออกมาได้ไงว่าอย่าไปสนใจ ลองเป็นหนูบ้างไหม ถ้าพี่เควินโทรมาแล้วบอกกับแด๊ดดี้ว่าเคยนอนกับหนูท่าไหนบ้างแด๊ดดี้จะทำยังไง” จีมินเงียบไป แน่นอนว่าถ้าเป็นแบบนั้นวันรุ่งขึ้นไอ้เควินมันได้ตายคาฝ่าเท้าเขาแน่

“....” เมื่อไม่ได้ยินคำตอบอะไรกลับมาแทฮยองก็เลยเลือกที่จะเดินหนีไปจากคนตรงหน้า ความจริงแล้วเขาจะลงลิฟต์หนีแต่หนีไม่ทันเลยวิ่งออกมาทางบันไดหนีไฟมาโผล่ที่ลานจอดรถ

“จะไปไหน ไม่ให้ไป” ร่างหนาเดินมาอย่างรวดเร็ว เขาช้อนตัวแทฮยองขึ้นฟาดบ่าแล้วเดินดุ่มๆไปที่รถของเขาที่จอดอยู่ชั้นนี้พอดี แทฮยองไม่ได้ดิ้นหนีเพราะรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ถึงเขาลงไปโบกแท็กซี่ได้เขาก็โดนตามกลับมาอยู่ดีเพราะคุณโฮสต์เขารู้จักเพื่อนแทฮยองทุกคน

ปึ่ก! เสียงชายหนุ่มปิดประตูรถ เขามองคนที่กำลังกอดอกไม่ยอมมองหน้าเขาแล้วถอนหายใจออกมา ถ้าจะผิดมันคงผิดที่เขาที่คิดว่าเรื่องนั้นมันไร้สาระเกินกว่าจะเสียเวลามาสนใจ แต่กับแทฮยองมันไม่ใช่ เด็กน้อยของเขายังไม่ได้โตมากพอที่จะมองว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ควรใส่ใจ

“ฟังก่อน มันไม่มีอะไรเลย แด๊ดดี้อาจจะเคยหรือไม่เคยนอนกับเธอก็ได้เรื่องนั้นมันนานมาแล้ว มันเป็นอดีตเราย้อนกลับไปแก้ไขมันไม่ได้เข้าใจไหม ตอนนี้รักใครอยู่กับใครหนูก็รู้ดี” เขาดึงมือที่พยายามยื้อออกมากุมไว้ก่อนจะกดจูบลงไป เขาอยากจะขอโทษที่ทำให้แทฮยองร้องไห้เพราะอดีตของเขา แต่ก็อย่างที่บอกอดีตมันแก้ไขไม่ได้แล้ว เขาไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะย้อนเวลากลับไปได้ สิ่งที่เราทำได้คือทำปัจจุบันให้มันดีที่สุด

“ฮึก...”แทฮยองโน้มหน้าลงไปซบอกแกร่งเขาร้องไห้โฮด้วยความรู้สึกอึดอัดที่อยู่ภายในใจเขา

“ขอโทษนะคะ” จีมินประคองแก้มเด็กน้อยขึ้นมาแต้มจูบลงไป เขาขบเม้มกลีบปากนุ่มที่กำลังสั่นเพราะแรงสะอื้นอยู่อย่างนั้น เขาจำได้ว่าเขาเคยมีเซ็กส์ที่รุนแรงดิบเถื่อนตลอดเวลา เขาไม่เคยทำอย่างนุ่มนวลเลยสักครั้ง แทฮยองอาจจะคิดว่าเขามีเด็กน้อยไว้เพื่อระบายความใคร่ เลยระแวงว่าเขาจะไปมีอะไรกับคนอื่นแล้วจะทิ้งไป

“อื้อ แด๊ดดี้” แทฮยองขยับกายเข้าหาชายหนุ่มอย่างเป็นธรรมชาติ เขานั่งทับไปบนตักคนที่ปรับเบาะลงพร้อมกับวางมือทาบลงบนสะโพกเขาก่อนจะนวดคลึงอย่างเบามือ

“ขอโทษที่ทำให้ร้องไห้ ขอโทษที่แด๊ดดี้ไม่ดีนะคะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงแผ่วเขาลูบแผ่นหลังแทฮยองขึ้นลงเบาๆเมื่อเด็กน้อยก้มลงมาจูบเขาอีกครั้ง หลายคราที่เราทำรักกันนั้นแทฮยองแทบจะไม่เคยแสดงความเป็นเจ้าของเขาเลย หากแต่ครั้งนี้กลีบปากแดงสดเคลื่อนมาที่บริเวณลำคอเขาพร้อมกับออกแรงดูดทำรอยสีกุหลาบเสียหลายจุด และเขาก็ไม่ได้ห้ามปรามใดๆนอกจากปล่อยให้แมวน้อยแสดงความเป็นเจ้าของต่อไป

“แด๊ดดี้เป็นของหนู” แทฮยองจูบลงตรงลูกกระเดือกชายหนุ่ม เขาชอบมองมันเวลาที่คุณโฮสต์พูดหรือกลืนน้ำลายเพราะมันจะขยับขึ้นลงน่ามอง ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าคุณโฮสต์เขามีแต่ส่วนที่เซ็กซี่ไปหมด แต่ในบางครั้งเขาก็ดูน่ารักเวลาที่อ้อนให้แทฮยองทำกับข้าวให้ทานตอนที่เลิกงานมาดึกๆ

“ใช่ แด๊ดดี้เป็นของหนู” คนโตกว่าเงยหน้าขึ้น เขาหัวเราะเล็กน้อยเมื่อแทฮยองจูบปลายคางเขาจนตอนนี้บนแผ่นอกและลำคอแทบไม่มีพื้นที่ว่างแล้ว สงสัยพรุ่งนี้ไปคลับพวกเด็กในร้านต้องแซ็วเขาไม่หยุดปากแน่ๆ

“ตรงนี้ก็ใช่ ตรงนี้ ตรงนี้แล้วก็ตรงนี้” ร่างบางจูบไปที่ริมฝีปากหยัก ก่อนจะเลื่อนมาที่ตำแหน่งหัวใจ ไล่ลงมาถึงแอ่งสะดือ ก่อนจะหยุดลงตรงเป้ากางเกงที่พองคับแน่นขึ้นมาบางส่วน

“ไหนแสดงความเป็นเจ้าของหน่อยสิคะ” ชายหนุ่มลูบศีรษะคนที่ลงไปนั่งอยู่ตรงหว่างขาเขาแม้ว่ารถจะคับแคบจนแทบขยับตัวไม่ได้แต่มันไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อแมวน้อยที่จะแสดงความเป็นเจ้าของต่อชายหนุ่มเลย

“ซี๊ดดส์” เสียงสูดปากดังขึ้นเมื่อแทฮยองดูลูกบอลกลมๆจนหนังหุ้มยืดติดออกมา เขาเคลื่อนหน้าขึ้นมาจูบไปทั่วแกนกายใหญ่ก่อนจะหยุดลงด้วยการดูดแรงๆที่บริเวณข้างท่อนเอ็นจนมันขึ้นสีคล้ำ  ชายหนุ่มขบฟันด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ออกมันเจ็บแต่ในขณะเดียวกันก็ชอบใจขึ้นมา

แทฮยองถูกดึงขึ้นมาจากด้านล่าง จีมินดันร่างบางให้นอนลงไปแทนที่เขาแล้วจัดการกับกางเกงผ้าขาสั้นแสนเกะกะ เขาจับขาอวบงอขึ้นชิดอก ก่อนจะสอดท่อนเอ็นคัดแข็งเข้าไปภายในช่องทางอุ่นที่กำลังขมิบเรียกร้องให้เขารังแกอยู่ ชายหนุ่มพยายามบอกตัวเองว่าวันนี้จะทำให้นิ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ต้องเชื่อใจกันรู้ไหม อย่าคิดเองเออเอง” แทฮยองเม้มปากแน่นเขาเอียงหน้าไปอีกฝั่งเมื่อแกนกายใหญ่กระทุ้งเข้ามาจนรู้สึกจุกท้องน้อย เราไม่ได้สตาร์ตรถแต่เลือกที่จะลดกระจกลงจนสุด ตอนนี้ดึกแล้วคงไม่มีใครมาเห็น

“แด๊ดดี้ขยับ นะนะนะ” ร่างบางร้องขอเมื่อชายหนุ่มไม่ยอมขยับสะโพกสักทีเอาแต่กดแช่ไว้จนเขาทรมาน

“สัญญาก่อนจะไม่ดื้อแบบนี้อีกแล้ว”

“อื้อ สัญญา” จีมินยิ้มพอใจ เขานึกสนุกที่ได้กลั่นแกล้งให้แทฮยองทรมาน

“แด๊ดดี้ พลีส..”

“no!  พูดตามก่อนว่าหนูจะไม่ดื้ออีกแล้ว” แทฮยองพยายามที่จะขยับสะโพกสวนขึ้นมาแต่เหมือนจะไม่เป็นผล เขาถูกคุณโฮสต์กดเขาให้งอชิดออกไว้จนขยับไม่ได้

“อ้ะ  อื้อ หนูจะไม่ดื้ออีกแล้ว”

“หนูจะเป็นเด็กดีของแด๊ดดี้”

“อะ อา  หนู อึก หนูจะเป็นเด็กดีของแด๊ดดี้” เมื่อได้รับคำตอบที่พอใจชายหนุ่มก็เสือกไสแกนกายเข้าออกทันทีแต่ครั้งนี้เนิบนาบจนแทฮยองต้องยู่ปากด้วยความไม่พอใจ

“แด๊ดดี้ แรงๆ อื้ออ” เขาร้องขอในสิ่งที่ตัวเองต้องการและคุณโฮสต์ก็ใจดีจัดการให้เขาทันทีด้วยความยินดี แทฮยองยกแขนขึ้นมาคล้องคอชายหนุ่มให้โน้มลงไปหาตัวเองก่อนจะ งับติ่งหูร่างหนาไว้แล้วสวนสะโพกเข้าสู้

“แรงพอไหมคะ หรืออยากได้แรงกว่านี้” จีมินถามแต่ไม่ต้องการคำตอบเขาหยัดสะโพกแรงขึ้น จนส่วนคัดแข็งเข้าไปลึกกว่าเดิมในขณะที่แทฮยองได้แต่ร้องครางชอบอกชอบใจ  และคล้ายกับว่าร่างบางจะลืมเลือนเรื่องที่ตัวเองต้องเสียน้ำตาไปจนหมดสิ้น เมื่อเจอวิธีการง้อของคนตรงหน้า

“ฮ้า แฮ่ก อึก แฮ่ก” แมวน้อยหอบสะสะท้านเมื่อจังหวะมันรุนแรงขึ้นจนแทบหายใจไม่ทัน เขาเบ้หน้าเพราจุกจนทนไม่ไหว ก่อนที่ชายหนุ่มจะปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางด้านหลังของเขาแล้วจูบปิดปากไม่ให้เขากรีดร้องออกมาเมื่อครั้งสุดท้ายชายหนุ่มกระแทกเข้ามาสุดแรง

“หายโกรธยัง” จีมินกดจมูกลงที่ข้างแก้มนุ่ม

“อื้อ” แทฮยองพยักหน้าอย่างอายๆ เวลาเข้างอนทีไรแด๊ดดี้ง้อแบบนี้เขาหายโกรธทุกที ไม่รู้ว่าเขาใจง่ายหรือผู้ชายคนนี้ร้ายกาจเกินไปกันแน่

“ไม่ทะเลาะกันแล้วนะ ต่อไปเราคุยกันดีๆ ดีไหมคะ”

“อื้อ”

“หึหึหึ หรือหนูอยากทะเลาะกันบ่อยๆเพื่อให้แด๊ดดี้ง้อแบบนี้กัน”

ปึก! มือเรียวฟาดไปที่อกแกร่งเต็มแรง เขาไม่ได้พูดอะไรเพราะเมื่อยขาจะแย่ เขาอยากออกจากตรงนี้แล้ว เมื่อไหร่แด๊ดดี้จะพาเขาไปที่หลังรถนะ ตรงนี้มันแคบเกินไป  คิคิ