ชายหนุ่มแปะแผ่นเจลลดไข้ลงบนหน้าผากเหม่งๆแล้วถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ
พร้อมกับรองน้ำใส่กะละมังใบเล็กๆออกมาเช็ดตัวให้เด็กเฉิ่มที่นอนซุกตัวกับที่นอนอย่างน่าสงสาร
ตากลมโตเหมือนลูกหมามองมาที่เขาแล้วทำปากบู้บี้ในแบบที่เขาไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเป็นอะไร
“คุณโฮสต์..”
“อ้อนเอาไร จับbanana นี่ไม่ให้จับนะเคยตัว” จีมินใช้ผ้าบิดหมาดเช็ดหน้าให้ร่างบางก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเกะกะออกแล้วถูผ้าไปที่เนินอกนิ่มๆจนมันแข็งเป็นไตขึ้นมา
ปลายนิ้วสะกิดยอดอกเล็กพร้อมกับหัวเราะเมื่อแทฮยองทำหน้ายั่วแบบไม่รู้ตัว
“อ๊ะ อื้อ อย่าแกล้ง” แทฮยองตีมือสากที่สะกิดนมเขาพร้อมกับทำหน้าให้น่าสงสารที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ไม่แกล้งเมียแล้วให้แกล้งใคร หื้ม? อ่ะๆไม่แกล้งแล้วหนูยื่นแขนออกมาก่อน
เดี๋ยวเช็ดตัวให้”ชายหนุ่มสงสารเลยเลิกก่อกวนแล้วมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ร่างบางดีๆ
เกิดความตั้งใจที่จะขุนเด็กน้อยให้เป็นแม่หมูขึ้นมาในเวลานั้น
ขนาดแทฮยองผอมยังมีเนื้อหนันนุ่มๆสะโพกอวบๆให้ฟัด แล้วถ้าอ้วนกว่านี้ดูจากลักษณะสะโพกที่มันใหญ่เกินผู้ชายทั่วไปแล้วเขาคิดว่ามันเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าที่จะทำให้เมียเด็กอวบขึ้นมาอีกสักสี่ห้าโล
“หนูไปเป็นเมียคุณโฮสต์ตอนไหนอ่ะ”
แทฮยองโดนจับพลิกตัวให้นอนคว่ำอย่างง่ายดายและผ้าชุบน้ำอุ่นที่เช็ดไปทั่วแผ่นหลัง
ก่อนที่คุณโฮสต์จะดึงกางเกงผ้าขายาวของเขาออกไปและชั้นในโดยที่แทฮยองห้ามไว้ไม่ทัน
“เป็นตอนไหนช่างถาม
เป็นตอนที่หนูร้องคราง เสียว อ๊า
แด๊ดดี้กระแทกแรงๆ ตอนนั้นไงจำได้ยัง” ระหว่างที่พูดไปผ้าผืนอุ่นก็เช็ดลงมาบนก้น
คุณโฮสต์กดผ้าคลึงอยู่บนก้อนเนื้อนิ่มจนแทฮยองเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมา คนอื่นอาจจะมีจุดอ่อนอยู่ที่คอ ที่อก
แต่เขามีจุดอ่อนอยู่ที่สะโพก ถ้าถูกคลึงมากๆจะเกิดอารมณ์
หรือแม้แต่ตอนที่ถูกโรคจิตจับบนรถสาธารณะเขาก็มักจะรู้สึกวูบวาบ
“อา.. อื้ออ คุณโฮสต์ พอแล้ว”
มือเรียวดึงมือสากที่กำลังแหวกก้นเขาออก
ป่านนี้คุณโฮสต์คงเห็นว่ามันขมิบถี่ขนาดไหน เพราะเขามีอารมณ์
“จุ๊บ จ๊วบ...” เสียงจูบฟัดดังลอดออกมาจากปากหยักยามที่ฟัดลงไปบนก้นนิ่ม
ลิ้นสากหยอกล้อรอยหยักบุ๋มสีชมพูสดอย่างเอ็นดู หากแทฮยองชอบทัชbanana เขามาก เขาก็เอ็นดูก้นกลมเต่งเหมือนลูกพีชนี่มากเช่นกัน
เขาจำไม่ได้แล้วว่าเคยเจอคนที่มีก้นชวนขยำนี่คนสุดท้ายคือใคร
เพราะเขาสักแต่ระบายความใคร่กับพวกหล่อนเลยไม่มีเวลามาสนใจเรื่องร่างกายของผู้หญิงเหล่านั้นนัก
I’m in love with your body เนื้อเพลงท่อนนี้ก้องอยู่ในหูเขา
เมื่อยามที่สะโพกนูนๆส่ายรับไปมาตอนที่เขาแหวกมันออกแล้วใช้นิ้วขยี้รอยหยักบุ๋ม
อย่างแรง
“อ๊ะ อ๊า คุณโฮสต์ อื้ออ”
“ว่าไง เรียกคุณโฮสต์ทำไมครับ”จีมินครูดนิ้วกับช่องทางก่อนจะยัดนิ้วเพิ่มเข้าไป
ข้อมือของชายหนุ่มขยับรัวๆ เขาฟังเสียงเนื้อกระทบมือและมองความเด้งของเนื้อนุ่มก่อนจะยิ้มชอบใจ
ในขณะที่แทฮยองกำลังทรมาน
“พอแล้ว หนูไม่เอาแล้ว” เด็กน้อยร้องเสียงหลงเมื่อนิ้วเร่งจังหวะขึ้นจนต้องถูส่วนหน้าไปกับผ้าห่ม ในที่สุดแทฮยองก็ปลดปล่อยออกมาอย่างอ่อนแรง
ด้วยพิษไข้รุมเร้าเป็นทุนเดิม บวกกับโดนคนใจร้ายแกล้งกันอีก
“หึหึ จุ๊บ น่ารัก” จีมินจูบก้นกลมจนขึ้นรอยก่อนจะพลิกตัวให้ร่างบางนอนหงายแล้วเช็ดน้ำเหนียวเหนอะแหนะออกให้
ผ้าห่มเปรอะเปื้อนถูกดึงออก จีมินเอากะละมังและผ้าห่มไปใส่เก็บแล้วไปรื้นผืนใหม่ในตู้มาให้ร่างบางห่ม
“นอนซะ เดี๋ยวไปซื้ออะไรมาให้กิน
อย่าดื้อ อย่าซน เป็นเด็กดีนะ” คำพูดและสัมผัสแสนอบอุ่นทำให้แทฮยองยิ้มเขิน
คุณโฮสต์ดูเป็นผู้ชายอบอุ่นใจดี ถึงเวลาโมโหจะน่ากลัวแต่เขาใจเย็นมาก
คนแบบนี้แหละผู้ชายในฝันของแทฮยองชัดๆเลย
ร่างบางนอนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวผ้าห่มสีเทาเข้มถูกยกขึ้นมาปิดหน้าไว้ครึ่งนึงพร้อมกับมโนถึงฉากฟินๆของตัวเองที่ผ่านมา
“หนูจะไม่ปล่อยคุณโฮสต์หลุดมือเลยคอยดู
นี่แหละลูกเขยของพ่อหนู” แทฮยองจิกผ้าห่มพยายามข่มใจให้หลับจะได้หายป่วยไวๆ
เวลาคุณโฮสต์อยากจะทำอะไรจะได้สะดวก
ดูจากเมื่อกี้คุณโฮสต์ต้องอยากมากแน่ๆแต่ก็สงสารคนน่ารักแบบแทฮยองไงก็เลยไม่กล้าทำ
ฮริ้งง สามีเรานี่มันน่ารักจริงๆเล้ย
ร่างบางดีดดิ้นอยู่บนที่นอนก่อนจะหมดฤทธิ์ปุ่มแฮ่นไม่ทำงานเพราะไข้ขึ้นสูงจนเหงื่อผุด
“ออกไปแป๊บเดียวกลับมาทำไมสภาพเป็นแบบนี้ล่ะอีหนู”จีมินแกะแผ่นเจลลดไข้ออกแล้วติดอันใหม่ลงไป ร่างหนาไม่สบายใจที่เด็กน้อยอาการแย่ลง
คงจะเป็นเพราะเขาแกล้งเมื่อกี้
จีมินแตะมือไปที่แก้ม ก่อนจะตบเบาๆเพื่อปลุกให้เด็กน้อยตื่นขึ้นมา
ทานข้าวกับยา
“ตื่นก่อน” เสียงทุ้มขึ้นจมูกเจ้าเสน่ห์กระซิบที่ข้างหู
แทฮยองงัวเงียถูกประครองขึ้นมานั่งพิงหมอน พร้อมกับมองช้อนที่มีโจ๊กอุ่นๆจ่อเข้าที่ริมฝีปาก
“หนูไม่หิว” แทฮยองรู้สึกอายนิดหน่อยที่ต้องแทนตัวเองว่าหนูอย่างนั้นอย่างนี้
แต่พอพูดแล้วคุณโฮสต์ยิ้มทุกทีก็เลยพูดบ่อยๆ
“ไม่หิวก็ต้องกิน
อย่างอแงนะเดี๋ยวโดนตี” จีมินขมวดคิ้วนิดๆ
พอเด็กน้อยเห็นเขาทำหน้าเหมือนจะโกรธก็เลยตั้งใจกินอย่างดี จนพร่องไปครึ่งถ้วยเขาก็ป้อนยาเม็ดโดยที่แทฮยองไม่ทีท่าทางอิดออดเลย
ถึงจะอ้อนแต่ก็ไม่กล้าเอาแต่ใจเกินงาม
“นอนพักนะ
เดี๋ยวไปอาบน้ำแล้วจะมานอนด้วย” จีมินเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้ามาในห้องน้ำ
พร้อมหมุนช่องระบายอาการออกแล้วจุดบุหรี่สูบ ปกติเขาไม่ค่อยสูบบุหรี่
แต่สองสามวันมานี้เขาเริ่มสูบติดกันหลายมวน นั่นคงเป็นเพราะไม่ต้องรักษาภาพลักษณ์อะไรตอนที่ไม่ต้องเป็นโฮสต์แล้ว กางเกงยีนส์โหลดต่ำถูกปลดออก
ร่างหนากดเปิดน้ำให้มันไหลเอื่อยๆพร้อมกับจ้องมองหยดน้ำไหลตั้งแต่แผ่นอกลงไปถึงจุดกึ่งกลางลำตัว
ก้านนิ้วคีบบุหรี่นอกราคาแพงก่อนจะยกมันขึ้นจรดริมฝีปากแล้วดูดเอาสารก่อมะเร็งเข้าปอด
มืออีกข้างที่ว่างลูบไปที่bananaของหวงของเด็กดื้อแล้วเริ่มขยับมือเนิบนาบ
จีมินหลับตาจินตนาการไปถึงก้อนเนื้อนุ่มที่แหกกว้างโอบล้อมเขาไว้ด้วยความอุ่น
ยามขยับแต่ละครั้งเนื้อนวลเด้งชวนมอง
ในใจชายหนุ่มนึกอยากจะขยี้ให้แหลกเหลวไป
จีมินเร่งจังหวะมือเร็วขึ้นอีกนิด
สูบบุหรี่ครั้งสุดท้าย พ่นลมหายใจเหยียดยาว ควันขาวพวยพุ่งและน้ำอุ่นที่กระเซ็นโดนแผ่นอกตัวเองก่อนจะถูกน้ำจากฝักบัวชำระออกไป
หลังจากนั้นเขาก็จัดการอาบน้ำ
หมดไปอีกหนึ่งวันกับชีวิตของชายหนุ่มเช่นเขา บางทีมันอาจจะเป็นค่ำคืนสุดท้ายที่เขาจะปลดปล่อยความใคร่อันมากมายของตัวเองด้วยมือ
เพราะเขามีใครบางคนเพิ่มเข้ามาในชีวิต
มันเหมือนกับว่ามีคนเอาของบางสิ่งบางอย่างที่เขามองว่าไร้ค่ามาใส่มือ
แต่พอเขาเพ่งมองดีๆของสิ่งนั้นมันคือของดี ที่มีคนโง่ๆไม่ต้องการเอง
แทฮยองปวดสะโพก เขาไม่อยากขยับตัวไปไหนเลย
มือเรียวควานไปที่จุดกึ่งกางลำตัวของคุณโฮสต์แล้วเคลื่อนตัวลงไปกอดเอวสอบที่สวมแค่ชั้นในตัวเดียว
สอดมือเข้าไปด้านใน ใบหน้าที่ไร้แว่นตา ไร้ผมรุงรังแนบลงตรงเส้นขอบ v –cut ของชายหนุ่ม จีมินที่ตื่นก่อนหน้าหัวเราะเบาๆก่อนจะยกมือมาสางผมนุ่มพร้อมกับเล่นมือถือไปด้วย ปกติแทฮยองจะชอบมองร่างกายเขาด้วยสายตาวิบวับเป็นประกาย
ทำทีเป็นอยากจับตรงนั้นตรงนี้ เขาคิดว่าเด็กน้อยพูดเล่น
แต่ความจริงแล้วแทฮยองพูดจริงๆมากกว่า อีกทั้งยังดูดีใจที่เขาให้จับโดยไม่ดุไม่ตีอีกต่างหาก
“จุ๊บ” สัมผัสน่ามันเขี้ยวกดลงตรงแอ่งสะดือเขาพร้อมใบหน้าแป้นแร้นที่เงยขึ้นมาทำหน้าเหมือนลูกแมวหิวนมของร่างบาง
ทำเอาชายหนุ่มใจสั่นอย่างที่ไม่เคยเป็น
“ตื่นมาก็ซนแต่เช้าเลยนะ ไปล้างหน้าแปรงฟันเดี๋ยวผ้าไปซื้อเสื้อผ้าใหม่”
แทฮยองยังคงนอนล้วงbananaไม่ไหวติง
นิ้วซุกซนจิ้มตรงปลายที่ดันตัวขึ้นมาเหนือขอบชั้นในเล่น
“ไม่อยากไปเหรอ เดี๋ยวให้กินbananaในห้องลองเสื้อดีไหม ตื่นเต้นดีนะ” จบคำจีมินถึงกับหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังที่เด็กน้อยวิ่งแจ้นเข้าไปอาบน้ำด้วยความเร็ว
บางที่มันก็น่าเอ็นดู แต่บางทีเขาก็กลัวว่าอีหนูของเขาจะเป็นพวกเสพติดเซ็กส์เข้าสักวันนึง
หลังจากอาบน้ำและตีกันลงโทษเรื่องกางเกงรัดก้นเกินงามของเด็กน้อย
จีมินก็ผิวปากทำหน้าระรื่นลงมาขับรถมัสแตงคันเก่ง ที่จริงเขามีรถหลายคันเลยแหละ
แต่รักคันนี้มากที่สุด ก็เลยขับแค่คันนี้
“คุณโฮสต์หนูหิว” แทฮยองลูบท้อง แต่ตาจ้องไปที่เป้ากางเกงตุงๆของคุณโฮสต์จ๋า
ก่อนจะถูกเขกมะเหงกแล้วดันหน้าให้มองไปที่นอกหน้าต่าง
“ค่อยไปกินที่ห้างเถอะ”
“จริงนะ ให้กินจริงนะ” แทฮยองดีดดิ้น
ฮัมเพลงอารมณ์ดีที่คิดว่าจะได้กินคุณโฮสต์ที่ห้างแบบตื่นเต้นเร้าใจๆ แต่พอมาถึงห้าง
แทฮยองก็ถูกดึงเข้าร้านอาหารก่อนเป็นอันดับแรก
ร่างบางถึงกับหน้ามุ่ยจิ้มไส้กรอกขึ้นมาอมแล้วกัดเคี้ยวไปด้วยความโกรธ
“กินดีๆ” จีมินอมยิ้ม
เมื่อมองหน้าบูดๆของเด็กน้อยก่อนที่เขาจะเหยียบเท้าของร่างบางแล้วก้มหน้าหันเนื้ออย่างดีเข้าปาก
แทฮยองรู้สึกเหมือนไฟฟ้าสถิตแล่นปี๊ดมาถึงสมอง คนตัวบางกินไส้กรอกลูกวัวกับพาสต้า
แล้วอมยิ้มแก้มตุ่ยตอนที่มืออุ่นยื่นมากุมมือเขาที่ใช้ส้อมม้วนเส้นแล้วกินมือเดียวอย่างเงอะงะ
แต่เขาก็ไม่อยากขอร้องให้คุณโฮสต์เอามือออกไป
พอกินเสร็จแทฮยองรู้สึกว่าตัวเองใจเบิกบานเหมือนสาวน้อยที่กำลังสะบัดชายกระโปรงอยู่ในทุ่งดอกไม้
เขายิ้มอวดเขี้ยวขาวตอนที่สาวๆหลายคนมองมาที่คุณโฮสต์แล้วทำหน้าเหมือนกระซู่หิวโหย
เด็กน้อยควงแขนแด๊ดดี้ของตัวเองแล้วเดินบิดก้นที่โค้งงอนออกมาเหมือนก้นเป็ดเมื่อมือร้อนวางทาบลงมาตรงสะโพกแสดงความเป็นผะ..
เจ้าของ
“ช่วยเลือกกางเกงแบบที่พอดีไม่รัดสะโพก
ไม่หลวมไปให้หน่อยครับ” จีมินบอกกับพนักงานสาวที่ไม่ได้สนใจมองแทฮยองสักนิด
“ใครใส่คะ คุณ?..” ใบหน้าหล่อนมีคำถามเหมือนอยากให้จีมินบอกชื่อแต่ยังไม่ทันที่แทฮยองจะชิงตอบออกไปคุณโฮสต์ก็ตบก้นเขาด้วยท่าทางสบายๆ
“เด็กน้อยของผมเป็นคนใส่ครับ”
หัวใจสาวน้อยวัยใสที่แทฮยองมโนว่าตัวเองเป็นอยู่กำลังเบิกบาน
คนตัวบางเม้มปากแน่นแก้มกลมแดงระเรื่อ
ก่อนที่พนักงานจะมองหน้าเขาแล้วเดินจากไปด้วยใบหน้าของผู้แพ้
“ไหนดูสิ ก้นทำไมมันใหญ่นัก หื้ม?
คลึงก้นตัวเองบ่อยล่ะสิ” จีมินยกมือมาลูบคาง
มองสะโพกนูนแล้วเลียปากแห้งผากเหมือนป๋าที่พาอีหนูมาช็อปเสื้อผ้า
“คุณโฮสต์อ่ะ” แทฮยองก้มหน้ามองปลายเท้าเมื่อมืออุ่นขยำก้นเขาระหว่างรอกางเกงมีบางจังหวะที่ตีมือลงเบาๆ
แต่ถึงอย่างไรแทฮยองก็สะดุ้งไปทั้งตัว รอไม่นานพนักงานสาวก็เดินมาพร้อมกับกางเกงหลายไซส์
เป็นกางเกงสแล็คแบบที่แทฮยองชอบใส่ หล่อนเอาสายรัดมารัดเอวแทฮยองได้ยี่สิบเจ็ดนิ้ว
ก่อนจะวัดสะโพกสามสิบหก หล่อนถึงกับเม้มปากแล้วก้มไปมองสะโพกแบนๆของตัวเอง
“น่าจะตัวนี้ค่ะ” เธอยื่นกางเกงมาให้แทฮยองก่อนที่จะหันหน้าไปมองทางอื่น
เมื่อคุณโฮสต์เดินมาปลดกระดุมกางเกงเขาแล้วหัวเราะเสียงขึ้นจมูก
“ไปลองไป
ถ้ารัดก้นมากเดี๋ยวสั่งตัดให้” แทฮยองเดินก้มหน้าเข้ามาลองกางเกง
เอวมันพอดี แต่สะโพกมันแน่นจนเห็นเป็นลูก นี่คือปัญหาที่แทฮยองพบเจอบ่อยๆ
เขามักจะได้กางเกงพอดีสะโพกแต่เอวหลวมจนต้องใส่เข็มขัดรัดไว้แน่นๆ
แต่ถ้าตัวไหนเอวพอดีมันจะรัดสะโพกมากจนเห็นรอยเว้าโค้งชัดเจน
“คุณโฮสต์ แทฮยองยื่นหน้าออกไปเรียกและจีมินที่เดินเลิกคิ้วเข้ามาหา
“ว่า….” ชายหนุ่มเงียบไปแล้วหรี่ตามองก้นกลมเต่งเหมือนลูกพีชก่อนยกยิ้มมุมปาก
“เอาตัวนี้ไปด้วย แต่อนุญาตให้ใส่แค่ตอนอยู่ด้วยกันเท่านั้น”
จีมินมองความโค้งนูน แล้วพยักหน้าก่อนจะสั่งให้เด็กน้อยเปลี่ยนกางเกงแล้วเลือกเสื้อเชิ้ตแบบไม่เชยอีกสี่ห้าตัวพร้อมกับกางเกงไซส์ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมแล้วสั่งให้เอาของไปจัดส่งที่คอนโดเพราะเขาขี้เกียจหิ้ว
เขายังอยากเดินเล่นอยู่
“กินไอติมไหม” แทฮยองที่กำลังสนอกสนใจของสองข้างทางหันมาพยักหน้า ก่อนที่เขาจะถูกพาเดินเข้าร้านไอศกรีมและนั่งตรงกระจกใส
หลังจากสั่งเมนูไปไม่นานแทฮยองก็เหลือบไปเห็นแก๊งเซรีน่าที่เดินเฉิดฉายเข้ามาในร้านพอดี
ร่างบางกวักมือเรียกและพวกสาวๆที่ดี๊ด๊าใส่กันจนจีมินหลุดหัวเราะให้กับกลุ่มเด็กสาวแก่แดด
“มากินไอติมกับผัวเหรอ อร้ายย แกอย่าหยิกสิ”
ยองจีแซวแทฮยองที่ได้แต่เขินอายก่อนที่จีมินจะขอให้พนักงานเอาโต๊ะมาต่อให้เด็กๆได้นั่งด้วยกัน
“คุณจีมินพาแทฮยองมาทำอะไรเหรอคะ”
เซรีน่าเบียดกระแซะ
แต่จีมินเอามือข้างที่กำลังจะถูกเด็กสาวจับไปเกี่ยวผมทัดหูให้แทฮยองก่อน
เซรีน่าขยิบตาใส่ยองจีและทำมือเป็นสัญญาณโอเคใส่กัน
“พามาซื้อกางเกงครับ
มีแต่หลวมไปกับรัดสะโพกเกินไป ก็เลยพามาซื้อใหม่” มืออุ่นวางอยู่บนหนาขาเด็กน้อย
ก่อนจะเลื่อนมือสูงขึ้นไปจนถึงต้นขาแล้ววางทาบทิ้งไว้
“จริงสิ แทฮยองมันสะโพกใหญ่ …”เซรีน่าหยุดพูดก่อนจะหันไปรับเมนูไอศกรีมที่พากันสั่งกับพนักงานหนุ่มหล่อ
“ออเดอร์ครบแล้วนะครับ”
“ยังค่ะ เหลือเบอร์โทร คิคิ ล้อเล่นนะคะ
ครบแล้วค่ะสุดหล่อ” แทฮยองส่ายหัวให้กับความสะดีดสะดิ้งของเซรีน่า
ก่อนที่พวกหล่อนจะเริ่มทานไอศกรีมแล้วเล่าประสบการณ์เสียวกัน
เนื่องจากพวกเขานั่งในมุมสุดของร้านและมีผนังกั้น ก็เลยไม่ค่อยมีคนมาสนใจนัก
ระหว่างที่เซรีน่าเริ่มเล่าแทฮยองก็หันออกไปมองนอกร้านด้วยความเขิน
“แมทธิวนะแก จูบเก่งมาก เชื่อไหมเขาปลดกระดุมเสื้อฉันใช้เวลาแค่สิบวิเอง
แถมยังเก่งสุดๆไปเลยแหละ ฉันเครซี่เขามาก เขาหล่อและตรงสเป็คฉันทุกอย่าง” เซรีน่าหยิบเชอรี่ประดับถ้วยขึ้นมาแล้วอมยิ้ม
“เฮ้ เรามาแข่งกันม่ะ ใครจะผูกก้านเชอรี่ได้เร็วกว่ากัน
แกด้วยแทฮยอง” ยองจีหยิบเชอรี่ขึ้นมาและตามด้วยแทฮยองกับคนอื่น
ตากลมโตเหลือบมองคุณโฮสต์แล้วทำหน้าตกใจที่เห็นคุณโฮสต์จะเล่นด้วย
“1 2 3 เริ่ม” ทุกคนยัดผลเชอรี่ใส่ปากต่างคนต่างมองหน้ากันและเป็นคุณโฮสต์ที่ผูกเสร็จอยากรวดเร็ว
ตามมาด้วยเซรีน่าและคนอื่นๆ ในขณะที่แทฮยองเป็นที่โหล่
“ว้าว คุณจีมินสุดยอดไปเลยอ่ะ เออ..ว่าแต่แทฮยอง
แกไม่มีประสบการณ์เสียวมาเล่าให้ฟังบ้างเหรอ อย่างน้อยแบบเรื่องจูบก็ยังดี
ฉันอยากฟังบ้าง” เซรีน่ารบเร้า ก่อนที่แทฮยองจะอ้ำอึ้งแล้วก้มหน้ามองมืออุ่นที่เริ่มขยำต้นขาด้านในเขา
“ก็… จูบแรก..
กับคุณโฮสต์ ที่ผับ ฉันจูบเขาจากนั้นเขาก็จูบตอบ
มันร้อนเหมือนฉันกลืนแอลกอฮอล์เข้าไปในท้อง ความอุ่นแผ่ซ่านเข้ามาในปากฉัน
เขาบดขยี้และเกี่ยวลิ้นของฉัน ฟันบนของเขาครูดปากล่างจนฉันขนลุกซู่ ...เขาจูบเก่ง”
แทฮยองอายจนแก้มแดง และพวกเด็กสาวที่เขินจนบิดไปมา
“อะไรอีกๆ เล่าๆ มีอะไรกันยัง”
จีมินหัวเราะทันทีที่แทฮยองสำลัก
เขายื่นมือไปเกาศีรษะทุยเบาๆเพราะทนความน่าเอ็นดูไม่ไหว
และเขารู้สึกสนุกกับเด็กสาวพวกนี้เหลือเกิน
“มะ..มีแล้ว”
“กรี๊ดดด แกฉันตื่นเต้นเล่าเร็วๆ”
แทฮยองยกแก้วน้ำขึ้นมาจิบแล้วมองตาคุณโฮสต์ที่เหมือนนักล่ากระหายเหยื่อ
ประกายวิบวับทำเอาแทฮยองรู้สึกมวนในท้อง
“เขา...ยะ ใหญ่”
“แทฮยองเลือดกำเดาแก ว๊ายตายแล้ว”
ยองจีดึงทิชชู่มาซับเลือดให้เพื่อน
และวันนี้ก็ไม่ได้ฟังประสบการณ์เสียซิงครั้งแรกของเด็กเฉิ่มหนึ่งเดียวในกลุ่ม
เพราะคุณโฮสต์พากลับคอนโดเสียก่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น