“คุณโหด ..” แทฮยองฟุบหน้าลงไปกับท่อนแขนตัวเองเมื่ออุ้งมือใหญ่บีบนวดจุดกึ่งกลางลำตัวจนรู้สึกแปลกๆ
“เรียกชื่อกูหน่อย” จองกุกจูบไปที่แก้มนุ่ม ก่อนจะเกี่ยวกางเกงขาสั้นและชั้นในของเด็กน้อยลง มันไม่ได้ต่างกับตอนที่เขาคิดจินตนาการไว้เลย ส่วนปลายที่กำลังแข็งตัวมีหุ้มปิดสนิท ร่างสูงหายใจรดรินกกหูเล็กจนแทฮยองแก้มแดงปลั่ง
“พี่จองกุก อาา อ้ะ..” มือใหญ่กุมแกนกายแดงก่ำเอาไว้ในมือ ก่อนจะค่อยๆถอกหนังหุ้มปลายลง ความรู้สึกแปลกใหม่ทำให้เด็กน้อยน้ำตาไหลออกมา
“อื้ออ เจ็บ”
“หนังหุ้มตรงนี้มันเล็ก แต่เดี๋ยวก็หายแล้ว” จองกุกรูดส่วนตื่นตัวของร่างเล็กขึ้นลงช้าๆ แล้วกระซิบเรียกชื่อแทฮยองที่ข้างหูซ้ำๆ
“อาา พี่จองกุก มัน..อื้ออ” เสียงเล็กครางแผ่วสลับกับที่จองกุกหมุนสะบัดข้อมือไปมาจนแทฮยองต้องแอ่นสะโพกเข้าหา
“ชอบไหม” ชายหนุ่มสูดดมความหอมแถวซอกคอเด็กน้อยแล้วอมยิ้มจางๆ แม้แต่ตอนที่มันมีอารมณ์มันก็ยังขี้เหร่ ปากแดงฉ่ำวาวไปด้วยคราบน้ำลาย ตากลมโตมีหยาดน้ำตาคลออยู่ จมูกรั้นแดงระเรื่อ ขี้เหร่ที่สุดตั้งแต่จองกุกเคยเห็นมา
“พี่..จองกุก อ้ะ พอแล้วปวดฉี่”
“หึหึ ใกล้แล้วสินะ”
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
จองกุกเร่งจังหวะมือขึ้นพร้อมกับขยี้นิ้วไปที่ปลายแกนกายแดงก่ำที่เริ่มมีน้ำไหลซึมออกมา และในที่สุดแทฮยองก็กระตุกตัวปลดปล่อยน้ำสีขาวจนเลอะมือจองกุกและหยดลงบนพื้นเป็นดวงๆ
“แฮ่ก ..อาา คุณโหดทำอะไรเรา” จองกุกกดจมูกไปที่หลังซอกคอ ก่อนจะเลียเบาๆแล้วจับหน้าแทฮยองมาให้รับจูบ เรียวลิ้นกวาดต้อนจนร่างเล็กต้องถกลิ้นหนี เด็กน้อยหลับตาพริ้มเมื่อมือใหญ่ขยำลงมาตรงสะโพกทั้งบีบและเคล้นคลึงจนแทฮยองโยกคลอนไปทั้งตัว
“อาห์ .. ทนไม่ไหวแล้วว่ะ” ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นจากพื้นจนกางเกงไหลหลุดออกไปจากขา เหลือแต่ชั้นในตัวจิ๋วที่กองอยู่ปลายเท้า จองกุกวางแทฮยองลงบนเตียงแล้วปล้ำจูบทันทีด้วยความกระสันอยาก เป้ากางเกงของชายหนุ่มพองคับแน่นจนเห็นแกนกายแข็งเป็นลำใหญ่ เพราะจองกุกไม่ได้ใส่ชั้นในตอนอยู่คอนโด ท่อนเอ็นอุ่นก็เลยดุนดันกางเกงขึ้นมาจนแทฮยองต้องเบิกตากว้าง
“งู!!” เด็กน้อยชี้ไปที่เป้ากางเกงจองกุกและถอยหนี แต่โดนดึงกลับมาให้ล้มเซฟุบหน้าลงไปบนตักแกร่งเสียก่อน
“งูไม่กัดหรอกมันใจดี ไม่เชื่อมึงลองจับมันดู” ร่างสูงดึงกางเกงผ้าผืนบางของตัวเองออก ก่อนจะใช้มือชักรูดแท่งรักของตัวสองสามครั้งส่วนหัวหยักบานก็ผงกหัวทักทายแทฮยองที่กำลังหน้าแดงลามลงไปถึงคอ
“มันไม่ใช่ นี่มันจู๋ของคุณโหดนี่นา มาหลอกเราทำไมว่ามันเป็นงู”
“มึงนี่มัน..” จองกุกเขกหัวเด็กน้อยไปหนึ่งทีเพราะหมั่นไส้คำพูดคำจา ก่อนที่เขาจะดึงมือเล็กให้มากอบกุมแกนกายเขาเอาไว้ทั้งสองข้าง แล้วพาขยับขึ้นลง
“มันร้อน …” แทฮยองเงยหน้าขึ้นมองจองกุกในขณะที่ตัวเองมอบคลานอยู่ตรงหว่างขา เด็กน้อยเผยอปากน้อยๆเมื่อถูกบดจูบลงมา วันนี้ทุกอย่างมันร้อนไปหมด กายเนื้อของคุณโหด แท่งใหญ่ๆในมือของเขา และริมฝีปากหยักนั่น มันทั้งร้อนรุ่มและอุ่นจนแทฮยองต้องเบียดเนื้อตัวเข้าหา
“อาห์… ขยับมือแบบนั้นแหละ ขยี้ตรงปลายมันเหมือนที่กูทำให้มึงเมื่อกี้” จองกุกลูบผมแทฮยองสลับกับขยุ้มตามแรงอารมณ์ เด็กน้อยเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆท่อนเอ็นใหญ่ก่อนจะใช้จมูกดมที่ส่วนปลายแล้วจูบลงไปเบาๆจนจองกุกคำรามในลำคอเหมือนเจ้าป่ากำลังพิโรธ
“แทฮยอง!...”
“เราเคยเห็นคุณโหดดูในโทรศัพท์ เขาทำแบบนี้ด้วย” ลิ้นเล็กเลียลงไปที่ส่วนปลายก่อนจะอ้าปากอมส่วนหัวที่คับแน่นปากไปหมด จองกุกเบิกตากว้างเหมือนสติจะหลุดเมื่อเด็กน้อยทำแบบนั้น ศีรษะทุยผงกขึ้นลงด้วยความยากลำบาก ก่อนที่แทฮยองจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วเบะปากใส่จองกุก
“ฮื้อ มันใหญ่เมื่อยปากอ่ะ”
“อมแค่ตรงหัวมันสิ แล้วมึงก็ใช้มือชักเอา” จองกุกลูบแก้มยุ้ยของเด็กน้อยก่อนจะจ้องมองไปที่ปากแล้วใช้นิ้วขยี้
“กูจะบ้าตายเพราะมึงนี่แหละ เด็กบ้า” ชายหนุ่มว่าแล้วเม้มปากแน่นเมื่อแทฮยองก้มลงไปเลียปลายแกนกายเขาเหมือนลูกแมว ไหนจะอุ้งมือน้อยที่ขยับไปมารัวเร็วจนส่วนปลายแท่งรักมีน้ำกามไหลซึมออกมา จองกุกหดเกร็งหน้าท้องห้ามไม่ให้ตัวเองแตกใส่ปากเด็กน้อย และดันใบหน้าเล็กออก พร้อมกับชักมือเร่งให้ตัวเองปลดปล่อยออกมา โดยที่มีเด็กน้อยนั่งมองตาแป๋วจองกุกกระชากแทฮยองมานั่งบนตัก แล้วจูบไปที่กลีบปากชุ่มน้ำลายจนแทฮยองดิ้นไปมาเพราะหายใจไม่ออก แกนกายใหญ่แนบไปกับร่องสะโพกของเด็กน้อยและกำลังแข็งตัวขึ้นอีกครั้ง
“อื้ออ เราเก่งไหมคุณโหด”
แทฮยองประครองแก้มชายหนุ่มไว้แล้วงับปากล่างจองกุกเบาๆ
“ไม่ ไม่เก่ง แล้วก็ห้ามทำแบบนี้อีกถ้าไม่อยากโดนเอาจริงๆ” จองกุกดีดหน้าผากเด็กน้อยไปหนึ่งทีและโดนจูบอ้อนกลับมาอีกหนึ่งทีจนร่างสูงแทบละลาย
“อื้อ มันเสียว” แทฮยองร้องออกมาเบาๆเมื่อโดนมือใหญ่จับสะโพกให้เสียดสีกับท่อนเนื้ออุ่น จองกุกมองใบหน้าขี้เหร่ของร่างเล็กแล้วก้มหน้าลงไปจูบอีกครั้ง ในใจจองกุกมีแต่ภาพที่ตัวเองกระแทกกระทั้นแกนกายเข้าไปในช่องทางของเด็กน้อย แต่ก็มีคำสั่งแทรกเข้ามาในหัวว่าเขาควรจะหยุดก่อนที่มันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ ท่าทางแทฮยองมันคงไม่ไหวแล้ว เหงื่อมันเปียกจนไรผมชุ่มเหงื่อไปหมด หน้ามันก็แดงแถมปากยังบวมน่าสงสาร
“หลับซะ เด็กขี้เหร่ ชู่ว์~” จองกุกโยกตัวแทฮยองไปมาพร้อมกระซิบเสียงทุ้มๆที่ข้างหู เขาพรมจูบข้างขมับสลับกับลูบแผ่นหลังเล็กจนแทฮยองเคลิ้มหลับไปในอ้อมกอดอุ่นๆ แม้จองกุกจะทรมานมากแค่ไหน แต่เขาก็รักแทฮยองมากกว่าความรู้สึกเห็นแก่ตัวของเขา
“มึงนี่มันจริงๆเลย รู้ไหมกูทรมาน” ชายหนุ่มวางร่างเล็กลงบนที่นอนดีๆ ก่อนจะดึงชั้นในที่กองอยู่ปลายเท้ามาใส่ให้แล้วเอาผ้าห่มมาปิดต้นขา เขาหยิบทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำกามเปรอะเปื้อนออก พร้อมกับเดินเข้าไปจัดการอารมณ์ที่ยังคลั่งค้างอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น