ชายหนุ่มนั่งดูหนังอยู่กลางห้องโถงของคอนโดตัวเอง
พร้อมกับสูบบุหรี่ไปด้วย จีมินไม่มีแผนว่าจะออกไปไหนในคืนนี้
เพราะสั่งงานกับผู้จัดการคลับไว้หมดแล้ว พักนี้เขาเบื่อๆไม่อยากไปทำงาน มันคงเป็นเพราะเขาไม่ค่อยอยากปั้นหน้าเป็นคนสุภาพต่อหน้าใคร
เขาขี้เกียจใส่หน้ากากเข้าหาคนอื่น
และอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เขาไม่อยากออกไปทำงานก็คือลูกแมวน้อยของเขา
ที่จ้องจะแอบหนีเที่ยวทุกคืน ตั้งแต่ยองจีกับเซรีน่าเลิกกับแฟน
เด็กสาวพวกนั้นก็ออกไปเที่ยวแทบไม่เว้นวัน และเด็กดื้อของเขาก็คอยแต่จะหาโอกาสในตอนที่เขาไปทำงานแอบออกไป
ก้านนิ้วของร่างหนาคีบบุหรี่ไว้ในมือและยกมันขึ้นจรดริมฝีปาก
ขาแกร่งแยกกว้างและเอนหลังพิงเบาะอยู่ในท่าทางผ่อนคลาย
หนังแนวสืบสวนสยองขวัญที่เขาดูไม่ได้ชวนให้ตื่นเต้นเลยสักนิด
จีมินนวดตรงกระบอกตาตัวเองเมื่อนึกเบื่อหน่ายหนังที่ดูขึ้นมา
เขาคิดวางแผนว่าจะไปเที่ยวพักผ่อนสักที่
อาจจะเป็นที่ญี่ปุ่นไปแช่ออนเซ็นหรืออาจจะไปบาหลี
แต่เขาก็ต้องดูตารางเรียนของแทฮยองก่อน
“แด๊ดดี้~” เสียงกรุ้งกริ้งดังมาจากทิศทางใดทิศทางหนึ่งก่อนที่ร่างผอมเพรียวจะวิ่งมาหาเขาแล้วหอมแก้มไปหนึ่งครั้ง
“กลับมาแล้วเหรอ” มือข้างที่มีก้านบุหรี่ลูบผมแทฮยองเบาๆ
ก่อนจะล็อกคอร่างบางให้เบียดแนบมากับอกแล้วสูบบุหรี่ต่อจนหมดมวน
“แด๊ดดี้คิดถึงหนูอะดิ รู้หรอก” เด็กน้อยยกแขนขึ้นไปโอบแก้มสากที่เริ่มมีตอหนวดนิดๆก่อนจะเผยอปากขึ้นเล็กน้อยแล้วแลบลิ้นออกมาเลียปากร่างหนา
ทั้งคู่เคลื่อนเข้าหากันเหมือนมีแรงดึงดูด จีมินขยับเรียวลิ้นไล่ต้อนเด็กน้อยให้จนมุม
ในขณะที่แทฮยองก็สู้ไม่ยอมถอย
“ฮ้า … แฮ่ก
ทำไมแด๊ดดี้ร้อนแรงจัง” ร่างบางอ้าปากน้อยๆก่อนที่ก้านนิ้วแข็งจะสอดเข้ามาในปากให้แทฮยองดูดและอมเหมือนมันเป็นสิ่งอื่น
“หิวไหม เลิกเรียนมาเหนื่อยๆ” จีมินกระซิบถามพร้อมกับทิ้งก้นบุหรี่ที่ตัวเองสูบจนหมดลงในที่เขี่ย
“อิ๋ว(หิว) อื้มมม ~” แทฮยองดูดนิ้วของชายหนุ่มไว้เมื่อพัคจีมินดึงนิ้วของตัวเองออกไป
ร่างบางลุกขึ้นยืนก่อนจะถอดกางเกงออกเหลือแค่ชั้นในสีดำที่เว้าโค้งจนเห็นเนื้ออวบอูมตรงสะโพกเป็นลูกๆ
เด็กน้อยนั่งทับลงบนตักแกร่งที่อ้ากว้างไว้รอเขาตั้งแต่แรก
แทฮยองถูสะโพกตัวเองไปมาแล้วก้มตัวไปข้างหน้าให้ก้อนเนื้ออวบอวดเด่นต่อสายตาร่างหนาชัดๆ
“หึ เด็กใจแตก”
อุ้งมืออุ่นบีบขยำสะโพกมนเต็มแรงด้วยความมันเขี้ยว
จีมินแบะก้นอวบออกก่อนจะแหวกชั้นในแล้วถ่มน้ำลายใส่ลงไป
เพี้ยะ!! เพี้ยะ!!!
“ อ้าาห์ แด๊ดดี้
play with me~”
“ เล่นอะไรดีล่ะ” แทฮยองพาดช่วงบนไปบนโต๊ะหน้าโซฟา และแอ่นสะโพกล่อตาชายหนุ่มอยู่ จีมินแตะนิ้วลงบนรอยแยกเบาๆจนร่างบางขนลุกซู่
ก่อนที่เขาจะสอดก้าวนิ้วเข้าไปสามนิ้วแล้วขยับมือเป็นจังหวะเนิบนาบ
“อื้อ … แด๊ดดี้ พลีสส~” แทฮยองร้องขอให้ชายหนุ่มเติมเต็มสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วเข้ามา
และจีมินยังคงเมินเฉยต่อความต้องการของเด็กน้อยอยู่
“อ้าขากว้างๆ ไหนเอามือมาแหวกก้นตัวเองให้แด๊ดดี้ดูหน่อย”
มือเรียวเลื่อนมาแหวกช่องทางสีแดงสดที่ยังบวมแดงไม่หายจากการโดนโจรโรคจิตขืนใจในห้องน้ำ
แทฮยองร้องขอเหมือนลูกแมวหิวนมในขณะที่จีมินลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินไปหยิบเชือกไนล่อนเส้นใหญ่ออกมา
“ยื่นแขนมานี่” เด็กน้อยทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
มือเรียวยื่นออกมาให้ชายหนุ่มมัดเข้าไว้ด้วยกันก่อนที่จีมินจะจูงเชือกพาแทฮยองไปที่ระเบียงคอนโด
“let’ s have fun ….baby” เสียงเจ้าเล่ห์กระซิบที่ข้างกกหูในขณะที่มัดเชือกผูกแทฮยองติดกับราวเหล็กที่กั้นระเบียงไว้
“แด๊ดดี้เดี๋ยวคนเห็น”
“ไม่เป็นไรระเบียงมันสูง ไม่มีใครรู้หรอกว่าหนูเป็นใคร
เขาเห็นแค่แด๊ดดี้” จีมินปลดซิบกางเกงลงพร้อมกับควักแกนกายคัดแข็งออกมา
ปลายนิ้วสากขยี้ลงตรงส่วนหัวท่อนเอ็นแล้วหัวเราะเบาๆ
เพี้ยะ!!!
“อื้ออ แด๊ดดี้~” แทฮยองส่ายสะโพกเร่าๆเมื่อร่างหนาฟาดลงมาบนก้นที่โก่งโค้งอยู่
“ขอร้องสิ บอกแด๊ดดี้ว่าหนูอยากได้อะไร” จีมินโน้มหน้าลงไปกระซิบข้างกกหูร่างบาง
เขาไม่รู้ว่าแทฮยองรู้หรือยังว่าตัวเองเป็นเหยื่อ
ผู้ล่าอย่างเขาไม่มีทางปราณีเหยื่อตัวน้อยอยู่แล้ว
“fuck me!”
“หึ..” ชายหนุ่มฟาดท่อนเอ็นลงไปตรงสะโพกอวบ
ก่อนจะแกล้งเอาปลายหยักมนถูช่องทางคับแน่นเล่นเบาๆ
“ขมิบใหญ่เลยนะ เด็กน้อย” แทฮยองนึกเกลียดความร้อนแรงแบบนิ่งๆของคุณโฮสต์
เขาเกลียดที่ร่างหนาทำให้เขาอยากโดนกระแทกแทบตายแต่ตัวเองยังคงใจเย็นอยู่ได้
“พลีส~~~” ร่างบางอ้าขาออกกว้างแอ่นสะโพกจนหลังโค้งเป็นแอ่งลงไป
จีมินดันแกนกายเข้าไปในช่องทางที่กำลังเต้นตุบๆ
สะโพกสอบขยับเข้าออกเนิบนาบแล้วค่อยๆไต่จังหวะขึ้นไปเรื่อยๆจนร่างบางต้องดึงเชือกไว้
พร้อมกับเม้มปากแน่น
“อึก อื้อ ..”
ฟึ่บ! ฟึ่บ!ฟึ่บ!
แทฮบองได้ยินเสียงสูดปากของชายหนุ่มที่กระแทกเขาจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบหน้าขาของร่างหนา
“ชอบไหม แด๊ดดี้กระแทกหนูแรงๆแบบนี้หนูชอบไหมคะ”
จีมินกระซิบถามในขณะที่แทฮยองเลื่อนตัวไปกัดเชือกไว้
เขาจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ทั้งอยากร้องครางให้สุดเสียง ทั้งอยากเห็นหน้าแด๊ดดี้ตอนทำ
“อื้ออ แด๊ดดี้ อย่าพูด”
“ทำไมล่ะ อาห์ รัดแน่นๆแบบนั้นแหละเด็กดี” ชายหนุ่มขบกัดแผ่นหลังเนียนผ่านเสื้อ
มือข้างที่ไม่ได้รั้งสะโพกเด็กน้อยเลื่อนมาม้วนเสื้อของแทฮยองขึ้นไปด้านบน ร่างบางงับปลายนิ้วของจีมินเมื่อร่างหนายัดนิ้วเข้ามาในปากเขา
เขี้ยวขาวขบลงบนปลายนิ้วชายหนุ่มจนเลือดซิบ
“อึ่ก อึ่ก อืมม อื้ออ”
“อีกนิดเดียว ใกล้แล้ว
เด็กดี อาห์~” สะโพกสอบกระทุ้งส่วนคัดแข็งที่ตึงแน่นเข้าไปไม่กี่ครั้ง
น้ำกามก็พุ่งออกมาจากส่วนปลาย
เด็กน้อยขาอ่อนทรุดลงไปบนพื้นทันทีในขณะที่จีมินก้มลงไปกอดร่างบางเอาไว้ไม่ให้รั้งแขนตัวเองที่ถูกเชือกผูกจนเจ็บ
“แด๊ดดี้ อื้มม” มืออุ่นบีบแก้มแทฮยองให้หันมารับจูบ
จีมินนึกชอบใจยามที่เด็กน้อยของเขาหมดแรงยั่ว หมดแรงพยศ
“เป็นไงหื้อ? อยากเล่นอีกไหมคะแมวน้อย”
หัวใจแทฮยองสั่นไหวเมื่อชายหนุ่มพูดคะขาร่างบางเอียงหน้าตอนที่ปากหยักประทับจูบลงมาอย่างนึกเอ็นดู
“ไม่เอาแล้ว หนูเหนื่อย”
“หึ หมดแรงพยศแล้วใช่ไหมแมวน้อย แด๊ดดี้จะต้องสอนกี่ครั้งว่าเสือหลับห้ามแหย่
ถ้ามันโดนปลุกมันจะขย้ำเหยื่อจนตาย” จีมินแกะเชือกที่ผูกร่างบางติดกับระเบียงออกก่อนจะอุ้มแทฮยองขึ้นพาดบ่า
แล้วพาเดินดุ่มๆไปวางบนเตียงนอน เด็กน้อยอ้าขากว้างจนเห็นคราบน้ำกาม
แล้วไหนจะข้อมือที่ยังถูกมัดติดกันอยู่เลยชวนให้น่าย่ำยี จนกว่าจะร้องไห้
“แด๊ดดี้แกะเชือกให้หนูหน่อย” แทฮยองร้องขอ
ก่อนที่ร่างหนาจะนั่งลงที่ข้างเตียงแล้วแกะปมเชือกออกให้ เด็กน้อยที่ถูกปล่อยเป็นอิสระก็คว้าหมับเข้าที่ลำแกร่งทันที
มือเรียวนวดคลึงส่วนคัดแข็งเล่น
ส่วนจีมินก็ไม่ได้ห้ามปามใดๆนอกจากสางผมร่างบางเบาๆ
“พอให้จับก็เอาใหญ่เลยนะ เด็กทะลึ่ง” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นท่าทางออดอ้อนของแทฮยอง ปลายนิ้วเล็กแตะลงที่ส่วนหัวหยักแดงช้ำเพราะเลือดคัดคลั่งพร้อมกับขยี้นิ้วลงอย่างหยอกล้อ
“จ๊วบ ม๊วฟ~” ปากอิ่มจูบลงบนท่อนเอ็นจนเกิดเสียงแล้วแนบหน้าลงตรงกระดูกเชิงกรานของชายหนุ่มพร้อมกับขยับมือนวดวนเบาๆ
“พอ… ไปอาบน้ำแล้วออกไปหาอะไรกินกันเถอะ”
จีมินห้ามปรามเด็กน้อยไม่ให้เลยเถิดไปมากกว่าเดิม
ในขณะที่แทฮยองดื้อดึงชักมือขึ้นลงรัวเร็ว
ชายหนุ่มสูดปากขบฟันพยายามรั้งอารมณ์ตัวเองไม่ให้ปลดปล่อยปีศาจออกมา จีมินกำผมแทฮยองให้เชิดหน้าขึ้นแล้วกอบกุมมือเล็กที่กำลังโอบล้อมแกนกายเข้าไว้ก่อนจะชักมือเร่งจนน้ำกามพวยพุ่งออกกระเซ็นโดนใบแก้มนวลจนเปื้อนคราบน้ำสีขาวขุ่นโดนจมูกและริมฝีปากล่างของร่างบาง
ก่อนที่แทฮยองจะตวัดลิ้นเลียมันเข้าไป
“ไปอาบน้ำกันเถอะ หิวแล้วหนิท้องร้องใหญ่เลย” จีมินยิ้มระคนเอ็นดูเมื่อได้ยินเสียงท้องเด็กน้อยร้อง
เขาประครองลูกแมวแสนเชื่องของเขาให้ลุกขึ้นไปอาบน้ำ
ปลดเปลื้องเสื้อผืนบางออกจากกายแล้วบรรจงถูสบู่ไปทั่วตัว แทฮยองได้แต่ร้องครางแง้วๆ
เมื่อถูกขยี้ยอดอกที่เต่งสู้น้ำ
จีมินเอาแต่หัวเราะในลำคอด้วยท่าทางแสนร้ายกาจ
“ชอบล่ะสิ” ชายหนุ่มเอ่ยถาม
ก่อนจะพาแทฮยองที่ยืนเงียบตัวสั่นออกมาใส่เสื้อผ้า
พอจัดการกับตัวเองเสร็จพวกเขาทั้งคู่ก็ออกไปทานอาหารที่ร้านไม่ไกลจากคอนโดของร่างหนา
“กินไรดี” จีมินกวาดตาอ่านเมนูพร้อมกับเหยียบเท้าของร่างบางไว้เมื่อเด็กน้อยหันไปมองเด็กเสิร์ฟผู้ชายวัยรุ่นด้วยท่าทางระริกระรี้
“หนูเอาสเต๊ก หนูอยากกินเนื้อแน่นๆ” แทฮยองอมยิ้มแก้มตุ่ย เมื่อโดนสายตาดุจ้องมองมา
“เดี๋ยวเถอะ ผัวนั่งอยู่นี่อย่าให้มันมากนัก” จีมินส่ายศีรษะ ก่อนจะหยิบไวน์ขึ้นมาจิบ ท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก
ดอกไม้ประดับโต๊ะยังไม่น่ามองเท่าคนที่อยู่ตรงหน้าชายหนุ่มในตอนนี้
แม้แทฮยองจะใส่แว่นจนบดบังหน้า
แม้เด็กน้อยของเขาจะไม่ได้น่ามองเหมือนนางแบบดังๆที่เขาเคยรู้จัก
แต่แทฮยองมีเสน่ห์ในแบบที่เขาไม่สามารถหาได้จากคนอื่นๆ
“หนูล้อเล่น หนูรักแด๊ดดี้จะตาย” ปากอิ่มยื่นออกตอนที่มือสากยื่นมาหยิก
“ให้มันจริงเถอะ” จีมินยักไหล่ด้วยท่าทางแสนดูดี แทฮยองท้าวคางมองคนตรงหน้าเขาด้วยสายตาวิบวับ
แด๊ดดี้ดูดีเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นข้อมือที่มีนาฬิกาแสนแพงสวมอยู่
และปลายเสื้อแขนยาวรั้งขึ้นไปถึงครึ่งแขน ผมสีบอนด์อ่อนที่รับกับดีกับใบหน้าของชายหนุ่ม
ปลายจมูกไม่ได้งองุ้มเป็นทรงหยดน้ำแบบพิมพ์นิยม แต่เป็นจมูกทรงที่แทฮยองไม่เคยเห็น
มันรับกับสันกรามคมๆจนทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าเขาดูดีอย่างร้ายกาจ แล้วไหนจะร่างกายที่ดูภายนอกไม่ได้บึกบึนอะไรเลย
แต่เวลาเปลื้องผ้าเขากลับมีกล้ามเป็นมัด หน้าท้องมีซิกแพคเป็นลอนเด่นชัด
ตรงแขนมีเส้นเลือดหยักขดน่ามอง
“ทำหน้าแบบนั้นคิดอะไรอยู่” จีมินแตะนิ้วลงบนมือเรียว
พร้อมกับเกลี่ยหลังมือของแทฮยองอย่างจงใจ
“คิดว่าแด๊ดดี้หล่อจังเลย”
“หึ.. เด็กเลี้ยงแกะ” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก
ก่อนจะโคลงไวท์ในแก้วทรงสูงแล้วยกจรดปากอีกครั้ง
“หนูไม่ได้โกหก แด๊ดดี้หล่อจริงๆนะ”
เด็กน้อยพยักหน้าประกอบคำพูดของตัวเอง ก่อนจะหงายมือขึ้น
แล้วก้มลงไปมองนิ้วอุ่นที่กำลังขีดอะไรบางอย่างลงบนมือเขา
ตัวแรก จีมินขีดเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษ แทฮยองพอจะรู้ว่ามันเป็นตัว I
ก่อนที่ชายหนุ่มจะขีดเขียนสัญลักษณ์เป็นรูปหัวใจแล้วหยุดเขียนไปพร้อมกับมองตาเด็กน้อย
“แด๊ดดี้~”
“ขา …” จีมินปล่อยหมัดน๊อคครั้งสุดท้ายอย่างสวยงามด้วยการเขียนตัว
Uลงบนมือแทฮยองปิดท้าย
พอเด็กน้อยประมวลผลได้
สองแก้มก็เห่อร้อนขึ้นมา
I❤U ตัวอักษรที่จางหายไปจากมือแทฮยองมันไปปรากฏอยู่ในหัวใจและมันคงจะไม่จางหายไปไหน
เพราะมีใครบางคนคอยเขียนเติมมันลงไปใหม่ให้ตลอด
แทฮยองยิ้มจนหน้าบานไปหมด
จนเด็กเสิร์ฟงงเมื่อเห็นท่าทางที่แตกต่างกันเหลือเกิน คนนึงยิ้มเขินหน้าแดง
ส่วนอีกคนจ้องเหยื่อแทบไม่วางตา
ใช้ภาษาประกิดถูกม่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น